| |
| | Ο Θεός, ο Ποιητής και η κολοκυθιά |  | | | (Δεν έχει κατηγορία "σουρρεαλισμός"!) Στο επεισόδιο αυτό δεν έχω βάλει 1 τέλος, αλλά 3. Προσωπικά μου αρέσουν και με αντιπροσωπεύουν και τα 3.Εσείς διαλέξτε αυτό που προτιμάτε! | | |
Mʼ ένʼ ανυποψίαστο κοίταγμά μου
ανάμεσʼ απʼ τα κάγκελα της πόλης
να κι ένας πλανήτης μεσουρανίς
Μικρός, σφαιρικός σαν ζουμερό πορτοκάλι
αλλά κρυμμένος πίσω απ’ ένα μαύρο πέπλο
συνδυασμένο μ’ ένα απροσδιορίστου χρήσεως
μπανανοειδές ασημένιο αξεσουάρ
Ο Θεός έχει κέφια απόψε κι είπε να παίξει
ένα παλιό αγαπημένο παιχνίδι με τον Ποιητή:
Θ.: Στρογγυλός πλανήτης είπες, ε;
Π.: Εμ, σφαιρικός…
Θ.: Το ίδιο είναι.
Π.: Ναι, μα…
Θ.: Και γιατί να είναι πλανήτης;
Π.: Και τι να είναι δηλαδή;
Θ.: Πορτοκάλι.
Π.: Μοιάζει, αλλά δεν είναι.
Θ.: Και γιατί να μην είναι;
Π.: Ε, τώρα… Σιγή, νύχτα, αστέρια, ατμόσφαιρα… και τσουπ! Ένα πορτοκάλι;!
Δεν ταιριάζει… Ποιητικώς.
Θ.: Και τότε γιατί να μην είναι τόπι σαν κι αυτά που έδωσε ο καλός Θεός στους
Ανθρώπους για να παίζουν με τους Αγγέλους;
1 Π.: (μουρμουριστά) Α, ώστε δεν ξέρεις ότι είναι αλαζονικό να μιλάς για τον
εαυτό σου σε γ΄ ενικό, αλλιώς δε θα το έκανες…
Θ.: Τι είπες;
Π.: Τι να είπα;
Θ.: Τώρα την κολοκυθιά θα παίξουμε;
Π.: ;!
2 Π.: Δεν είναι, με τίποτα.
Θ.: Ποιητικώς ταιριάζει πάντως.
Π.: Ασυζητητί…
Θ.: Τι να είναι λοιπόν;
Π.: Aς είναι μπάλα μνήμης σαν του Νέβιλ*.
Θ.: Γιατί;
Π.: Για να σου θυμίσει ότι υπάρχω και κοιτώ τον ουρανό σου!
3 Π.: Oυφ, είναι πλανήτης. Γιατί δεν το δέχεσαι πως δεν μπορεί να είναι τίποτ’
άλλο απ’ τη Σελήνη;
Θ.: Και γιατί αυτό;
Π.: Διότι χθες έγραψα για ένα καράβι. Σήμερα πρέπει να έχω γράψει για έναν
πλανήτη, ώστε να μπορέσω αύριο να μπω στο καράβι και να ταξιδέψω
ως τη Σελήνη. Για να ‘μαι μεθαύριο ακόμα πιο κοντά στην αγκαλιά σου.
*Nέβιλ Λονγκμπότομ: Συμμαθητής του Χάρι Πότερ. Στο 1ο βιβλίο η γιαγιά χαρίζει στον ξεχασιάρη Νέβιλ μία μαγική «μπάλα μνήμης» η οποία αν κοκκινίσει όταν την πιάσεις σημαίνει πως κάτι έχεις ξεχάσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
TAS
12-07-2007 @ 16:35 | ::oh.:: Για όλη τη σύλληψη!
κι άλλο ένα... ::oh.:: !! | | sorrowman
12-07-2007 @ 16:46 | !!! | | Α.Ε. ΕΠΕ
12-07-2007 @ 23:45 | Πανέξυπνο και σαν σύλληψη και σαν έκφραση.
Κρατώ την τρίτη εκδοχή γιατί με συμφέρει, αν ήθελε ποτέ να λεχθώ ποιήτρια από κάποιους ανεκτικούς φίλους που δεν κατάλαβαν πως δεν είμαι ποιήτρια λόγω ακριβώς της επιλογής μου... ::love.:: | | justawoman
13-07-2007 @ 02:09 | πολύ ενδιαφέρον! κι έξυπνο!
το τρίτο επιλέγω κι εγώ, χωρίς την τελευταία του φράση
ΑΕ ΕΠΕ, δε νομίζω ότι μπορείς να επιλέξεις αν και ποιοί θα σε ονομάσουν ποιήτρια. Άλλωστε, ιδιότητα της έφρασης είναι και όχι τίτλος που τον περιφέρουμε σε μικροαστικά σαλόνια για ν' ανεβαίνουν οι μετοχές μας και να πιάσουμε καλύτερη τιμή στην αγορά των αξιών
καλημέρα Κλεοπάτρα
::smile.:: | | cleopatra 69
13-07-2007 @ 02:19 | Καλημέρα! Χωρίς την τελευταία φράση(η οποία μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως), χάνει τη νοστιμιά του νομίζω...
'Οπως αγαπάτε φυσικά, γι' αυτό δίνω επιλογές! ::smile.:: | | balistreri
13-07-2007 @ 08:06 | Πολύ πολύ ωραίο αν και ο θεός με χαλάει λίγο...πιο πολύ απ΄ όλα με άρεσε το εξής. Οι διάλογοι πάνε έτσι: Θ.Π.Θ.Π.Θ.Π.Θ.Π. ή Π.Θ.Π.Θ.Π.Θ. και όπως τους βλέπω σας ακροστιχίδα μοιάζουν με:
Θανάσης
Παπακωνσταντίνου
Θανάσης
Παπακωνσταντίνου
Θανάσης
Παπακωνσταντίνου ή
Παπακωνσταντίνου
Θανάσης
Παπακωνσταντίνου
Θανάσης....
ο οποίος είναι και ποιτής και θεός...(έχω ένα κόλλημα...) | | KTiNoS
13-07-2007 @ 08:08 | ::laugh.:: | | cleopatra 69
13-07-2007 @ 08:58 | Τι κι αν σε χαλάει ο θεός Μπαλι;
Το 'χω φτιάξει έτσι ώστε να ταιριάζει σε άθεους και μη!
Ωραία τα λες πάντως! ::laugh.::
Ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια (και τις φατσούλες)! | | ΠΥΘΙΑ
14-07-2007 @ 15:11 | Το 3,για προσωπικούς καθαρά λόγους. | | cleopatra 69
30-12-2007 @ 16:43 | Ευχαριστώ φιλόσοφε!Κι εγώ χαίρομαι πάντα να σε διαβάζω! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
