| |
Βαδίζω και μονολογώ
κι είναι το βήμα μου αργό.
Η νύχτα είναι δροσερή,
τα φώτα είναι σβυσμένα,
κι εγώ να λοιώνω σαν κερί
με μάτια βουρκωμένα.
Θα δείξει ο χρόνος,
αν είμαι ο μόνος άνθρωπος
δίχως λογική,
που επιμένω
κι αργοπεθαίνω,
στου έρωτα την φυλακή.
Στης νύχτας μες την σιγαλιά,
τη μοίρα μου έχω αγκαλιά.
Η σκέψη έμεινε μισή
κι όλα τ'αφήνω πίσω
και ζητιανεύω τη στιγμή
που θα σε συναντήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
