Ανδρομάχη
13-07-2007 @ 01:01 | σε μια αγοραία συνουσία
οι στίχοι μου με τα στοιχειά
μου τρώνε τη φαιά ουσία
με δένουν με χοντρή τριχιά…
κι εγώ να ντύνομαι στη θλίψη
για κάθε απώλεια χωριστά
για ό,τι ήθελα και μου ‘χει λείψει
και για το φόβο του μετά
::oh.::
Μπραβο σου! | |
letitbe
13-07-2007 @ 01:49 | ::up.:: ωριμο δυσκολο με περιεχομενο και παρα πολυ καλο!
το καλυτερο που διαβασα σημερα! ::theos.:: | |
justawoman
13-07-2007 @ 02:22 | κι εγώ με την Ανδρομάχη
χαίρομαι να σε διαβάζω, πάντα! | |
EKI
13-07-2007 @ 03:05 | αν είχες αποφύγει τη λέξη του τίτλου.........
θα μιλάγαμε για ένα τέλειο τραγούδι,
τώρα μιλάμε για ένα ακατανόητο τίτλο
και για μια δεύτερη στροφή δύσπεπτη.
Δε χρειάζεται να εντυπωσιάσεις κανέναν,
ξέρουμε πλέον καλά τι μπορείς να γράψεις,
εμένα μου έβγαλε το μάτι η συγκεκριμένη λέξη.
Καλημέρα χρήστο | |
Medelegief
13-07-2007 @ 07:35 | συμφωνώ με Ανδρομάχη! ::theos.:: | |
Βασίλης Ιωαννίδης
13-07-2007 @ 08:30 | θα έλεγα ότι συμφωνώ με ΕΚΙ αλλά από κει και πέρα είναι και θέμα δικής σου προσωπικής οπτικής! ίσως είδες τη λέξη και σου έκανε εντύπωση αυτό που σημαίνει και μετά σου ήρθε η έμπνευση,έτσι φαντάζομαι
όπως και να χει είναι πάρα πολύ άρτιο και με αγαπημένο μου θέμα | |
AleXandros K.
13-07-2007 @ 08:38 | Πολύ ωραίο Χρήστο....
Νομίζω υπάρχουν κάποιες λέξεις που μπορούν και περιγράφουν τόσο εύστοχα αυτό που νιώθουμε, που θα ήτανε τουλάχιστον ντροπή να τις αποποιηθούμε απλά και μόνο επειδή φαίνονται δυσνόητες...Εξάλλου η ποίηση είναι τέχνη του λόγου και των λέξεων (οι ζωγράφοι δεν περιορίζονται σε πέντε χρώματα!)
Την εκτίμηση μου σε όλους... | |
TAS
13-07-2007 @ 14:44 | κι εγώ να ντύνομαι στη θλίψη
για κάθε απώλεια χωριστά
::oh.:: | |
 |
