ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-07-2007 @ 16:25 | τρία τέσσερα πτώμτα σωριασμένα στις καρέκλες
'ένα ακόμη ' σκέφτομαι 'δε θα με καταλάβουν'
και πίνω τον πρωινό μου καφέ
βέβαιος για τη σωφροσύνη μου.
Πολύ ωραίο!
::yes.:: ::theos.:: | |
balistreri
15-07-2007 @ 03:10 | Κι εγώ πτώμα είμαι... | |
Ayane_14
15-07-2007 @ 04:13 | Κ εγω..Αλλα εγω τουλαχιστον τη βγαζω στο κρεβατι μου,οχι στην καφετερια σαν το νυσταγμενο ζομπι!!(χωρις παρεξηγηση!)
Βεβαια,καπως ετσι μου βγηκε τ'ονομα της υπναρους..Αλλα δεν εχει σημασια...
Αντε,καλο υπνο! | |
AleXandros K.
15-07-2007 @ 05:21 | Παλεύω με τα όνειρα. Μου έχουν αφήσει μόνο τη στυφή τους γεύση
Ωραίο φίλε μου | |
giannisanas
15-07-2007 @ 06:07 | Balistreri χεις γίνει ο πιο ταχτικός μου επισκέπτης. ¨Οσο για το σχόλιό σου σχετικά με τα φλέματα και τη βροχή- τώρα το είδα-να ' σαι βέβαιος πως εσύ προσωπικά θα πρέπει να 'τα φτύσεις' πριν μπορέσεις να με φτύσεις (χωρίς παρεξήγηση έ;). Κι αν κάποτε κάνω εκείνο το μεγάλο πάρτυ που λέω κι έρθεις, τότε θα καταλάβεις...
Ελπήνορα, Αλεξανδρε σας ευχαριστώ.
Ayane 14 άμα μείνω στο κρεββάτι θα ξανακοιμηθώ, εκτός αυτού δεν το' πιασες. Και οι άλλοι ζόμπι είναι αλλά χωρίς να νυστάζουν. Εγώ τουλάχιστον μετά από λίγη ώρα έρχομαι στα ίσα μου. | |
Ayane_14
15-07-2007 @ 06:10 | Απλα εγω προτιμω να κοιμηθω απ'το να'ρθω στα ισα μου!!! | |
justawoman
17-07-2007 @ 05:31 | πολύ καλό... η περιγραφή αφήνει υπονοούμενα που θα μπορούσαν ν' αφορούν στον καθένα | |
 |
