| |
έτρεμα...
με έπαιζα στα ζάρια...
εσύ , και η ανάμνηση μέσα της να ζεις...
κάθε βράδυ, κάθε πρωί...
μ'έχανα...
πρόσωπα...
γέλια και παρένδυση...
εσύ, και η σκιά σου μέσα της ν'ανασαίνω...
σκότος, ψυχής μου ένδυση...
απρόσωπα...
τ'άστρα...
κλαίνε που αργείς...
εμείς, και απρόσκλητο το ποθητό μου θαύμα...
στην άμμο μου πες θα φανείς...
τα κάστρα...
μετρό...
ταξί, αερόστατα ,λεωφορεία...
σταθμοί και εισητήρια όλα ίδια ναυάγια...
τις πληγές μου πάντα μ'απορία...
μετρώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
