| |
Ήταν ένας άνθρωπος που γύριζε στους δρόμους τις σκοτεινιές μονάχος.
Κανείς δεν τον ήξερε
Κανείς δεν τον αγαπούσε
Ήταν και κάποιοι καθωσπρέπει κύριοι που γυρνούσαν κάθε μέρα από τη δουλειά
τους και έπαιζαν με τα παιδιά τους και έτρωγαν όλοι μαζί χίλιες δυο λιχουδιές
Είχαν ακριβά αμάξια και είχαν σπουδάσει όλοι σε γνωστά πανεπιστήμια
Πετυχημένους τους φώναζαν
Ήταν όμως φορές που οι καθωσπρέπει άνθρωποι κορόιδευαν το μοναχικό άνθρωπο
και έλεγαν μεταξύ τους πως είναι τρελός και παλαβός
Κάθε φορά που τον έβλεπαν του έβαζαν να κάνει διάφορα για να γελάνε
Αλλά το πιο ωραίο που τους έκανε όλους να γελάνε ήταν αυτό με το τάλιρο και το δίφραγκο
Του έλεγαν ν' ανοίξει τις χούφτες των χεριών του και του έβαζαν σε μια απ' αυτές ένα
τάλιρο και στην άλλη ένα δίφραγκο
Και του έλεγαν : ΔΙΑΛΕΞΕ ΚΑΙ ΠΑΡΕ
και αυτός έπαιρνε το δίφραγκο
και γελούσαν οι καθωσπρέπει άνθρωποι και έλεγαν μεταξύ τους
Ε, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΡΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
Πέρασαν χρόνια
Και κάποια στιγμή κάποιος τον ρώτησε ασυναίσθητα : ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ
ΤΟ ΔΙΦΡΑΓΚΟ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΤΑΛΙΡΟ ;;
Και ο μοναχικός άνθρωπος απάντησε:
Γιατί αν έπαιρνα το τάλιρο την πρώτη φορά δεν θα μου έδιναν ποτέ ξανά
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΡΝΑΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
