| |
[I][B]Ζω ολομόναχος εγώ σ’ έναν κόσμο νεκρών
Έχω κλειστεί σε μαγική ουτοπία
Ο κόσμος έγινε απέραντο χωράφι τρελών
Κι όλα μου φαίνονται σκληρή φαντασία
Είμαι παιδί ξεχασμένων θεών
Με ‘χει ξεγράψει προ πολλού η ιστορία
Απ’ τη ζωή μου όμως είμαι απών
Κι όλα τριγύρω μια γλυκιά νοσταλγία
Είμαι ελεύθερος εγώ μες’ το μυαλό μου
Και δεν θα γίνω ζωντανός νεκρός
Είμαι ελεύθερος εγώ μες’ το μυαλό μου
Και δεν θα είμαι πλέον άβουλος νωθρός
Είμαι ελεύθερος εγώ ζω τ’ Όνειρο μου
Και την ψυχή μου δεν χαρίζω κανενός
Ζω ολομόναχος εγώ σ’ έναν κόσμο νεκρών
Η σιωπή των αμνών με τρομάζει
Ο κόσμος έγινε απέραντο χωράφι τρελών
Κι λογική μου συνέχεια ουρλιάζει
Είμαι παιδί καταραμένων θεών
Που οι κοινωνία μονίμως δικάζει
Απ’ τη ζωή μου όμως είμαι απών
Και η ψυχή μου στο σκοτάδι βουλιάζει[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
