| |
Μέσα σε ένα άσπρο ωκεανό-
παλεύει η μοναξιά με την φωτιά.
Παλεύουν για ένα παράξενο κόσμο-
παλεύουν για μια στεριά.
Πάνω στο σκαλί της πόρτας-
βλέπω χαραγμένο τ'όνομα σου.
Μέσα στο σαλόνι.....βλέπω....
μια ζωηρή φωτογραφία σου-
και ένα μοναχικό γυάλινο πιάνο.
Κάποτε μου χαμογελούσες με τον ήλιο.
Κάποτε με φιλούσες με το φεγγάρι.
Κάποτε με κοιτούσες με αγάπη.
Κάποτε φοβόμουνα.....τι θα σύμβει σήμερα.
Τα δάκρυα σου είναι τυλιγμένα στο σεντόνι μου.
Μ'ακούς....
Τα μάτια μου χάθηκαν σε μια μαύρη γιορτή.
Μ'ακούς....
Η θάλασσα κοιμάται ήσυχα-
και η ψυχή μου τραγουδάει όμορφα-
μα η καρδιά μου καίγεται μέσα σε εκείνα τα όνειρα.
Δεν υπάρχει δύναμη στο μυαλό.
Δεν υπάρχει μέρος για να κοιμηθώ.
Ίσως να είμαι νεκρός.
Ίσως αυτό πρέπει να πολεμήσω......
Το σκοτάδι που μ'ακολουθεί-
τον φόβο,την ίδια την ζωή.
Αυτή την γαμημένη σκέψη , που συνέχεια με ρωτάει-
τι παράξενος κόσμος είναι αυτός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
