Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131216 Τραγούδια, 269571 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νοσταλγικό
 Αφιερωμένο στον Βας, αφού είν' εμπνευσμένο από μια φράση του τελευταίου ποιήματός του...
 
Όλα τρίζουν πια...
Και πρώτ' οι μεντεσέδες
και τα μάνταλα στις εξώθυρες...
Οι κιμωλίες,
πριν σπάσουν
ανατριχιαστικά
στους μαυροπίνακες
της μαθητιώσας εφηβείας μας...
Και τα σανίδια στο πάτωμα...
Κι η παλιά καριόλα του παππού
με τ' αχυρένιο στρώμα...
Η καφετιά κασέλα στη γωνιά
με τα οικογενειακά κειμήλια...
Και το ετοιμόρροπο χαγιάτι...
Τ' αγγουράκια κι οι πιπεριές του κήπου
στη σιγαλιά της νύχτας...
Στην αυλή,
η κουνιστή καρέκλα της γιαγιάς...
Τρίζουν και τα κούτσουρα,
καθώς καίγονται στο τζάκι...
Όλα...
Αντάμα κι η ραχοκοκκαλιά
μα κ' οι αρμοί μας...
Τα φθινοπωρινά φύλλα
και τα θλιμμένα βήματα
στο στοιχειωμένο δάσος των ονείρων μας...

Κι η θύμηση...
Που μόνο κάτι ξέφωτα αστροφεγγιάς
λιπαίνουν τα γρανάζια της...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΕΩΝ53
02-08-2007 @ 06:17
Ρε Σάκη..... ::oh.:: Μπράβο σου......όλα μου τρίζουν.....
MARGARITA
02-08-2007 @ 06:57
Εξαιρετικό φίλε μου ::hug.::
AleXandros K.
02-08-2007 @ 07:38
Πολύ ωραίο μπράβο φίλε μου...έχει κάτι μελαγχολικό που μου αρέσει!
Palioxaraktiras
02-08-2007 @ 08:39
Denis φιλε μου ΘΕΙΚΟ Με εφτιαξαν οι εικονες του και με τρελλανε το τελος
ΚαΤερίνη
02-08-2007 @ 08:55
Δεν βρίσκω λόγια να πω τι ένοιωσα.... Υπέροχο!!
Να είσαι καλά!
Spartinos
02-08-2007 @ 09:25
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
02-08-2007 @ 09:41
Η κατακλείδα σου!!!!
Μπράβο σε σένα και το Βας. ::smile.::

Όλα...
Αντάμα κι η ραχοκοκκαλιά
μα κ' οι αρμοί μας...

Ακούς το θόρυβο;;; ::rol.::
marakos1948
02-08-2007 @ 12:57
πολύ καλό!
justawoman
02-08-2007 @ 15:51
denis μου θέλω να σου χαρίσω ένα καταπληκτικό ποίημα του Χιόνη για τους τριγμούς, αλλά δεν το έχω σε ηλεκτρονική μορφή... θα σου το χρωστάω όμως γι' αυτό το αισθαντικό που έγραψες καθώς και στην πηγή της έμπνευσής σου
::smile.:: ::love.::
Yol
02-08-2007 @ 19:05
Τι ωραία που είναι να μπαίνω στη σελίδα μετά από καιρό και να πέφτω πάνω σε μια τέτοια δημιουργία. Μου έφερε στο μυαλό κάποιους άλλους στίχους...
Είναι υπέροχο να διαβάζεις ένα γραπτό που να σε αγγίζει τόσο, ώστε να σου θυμίζει κάτι που έχεις αγαπήσει πολύ.

"Εδώ όσο σιγά κι αν περπατήσω μες στην άχνα της βραδιάς,
είτε με τις παντούφλες, είτε ξυπόλυτη,
κάτι θα τρίξει - ένα τζάμι ραγίζει΄η κάποιος καθρέφτης, κάποια βήματα ακούγονται - δεν είναι δικά μου.
Έξω στο δρόμο μπορεί να μην ακούγονται τούτα τα βήματα, -
η μεταμέλεια, λένε, φοράει ξυλοπάπουτσα-" ....
(Σονάτα του Σεληνόφωτος)

ΑΜΕLIE
05-08-2007 @ 09:12
Denis τι να πω,αφιέρωσες πάλι!Ανατριχιαστικό,σκέτος τριγμός πραγματικά.Τα σέβη μου! ::whist.::
Λύχνος του Αλλαδίνου
08-08-2007 @ 10:42
Πολύ όμορφο και ζωντανό...σχεδόν τα άκουσα να τρίζουν...
Denis
08-08-2007 @ 10:55
Σπάνια γυρίζω να κοιτάξω παλιές δημιουργίες μου... Σας ευχαριστώ, παιδιά! Και, να φανταστείτε, ότι παρέλειψα να μνημονεύσω -άκουσον άκουσον!- και τη Μοναξιά, που μας τρίζει τα δόντια της... Ελπίζω να μου το συγχωρήσει! ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο