Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τότε πάνω στα Βραχώδη όρη
 Είναι από τους πρώτους στίχους που έγραψα ένα από τα μοναχικά εκείνα βράδια στα Βραχώδη Όρη που τοποθετούσα μύλους. (1988) Το αφιερώνω σαν συμπλήρωμα σε ένα στιχομέλος που μόλις διάβασε τις "Στιγμούλες της ζωής μου"
 
[align=center]Αυτοί που βγάζουν το χαλκό
το σίδηρο και το χρυσό
με ξέρουνε γιά ειδικό
τους μύλους να στεριώνω
και με φωνάζουν στα βουνά
εδώ κι εκεί κάθε φορά
να επιβλέπω τη δουλειά
και συμβουλές να δώνω

Τότε που ήμουνα μικρός
ήθελα νάμουν ναυτικός
και να γυρίσω’χα σκοπό
τον κόσμο με καράβια
να ταξιδεύω στα βαθιά
και να γλεντώ στα καπηλιά
και με καινούρια συντροφιά
να την περνώ τα βράδια

μα οι συνθήκες κι οι καιροί
και η καρδιά μου η τρελή
αλλάξανε το καθετί
στα πρώτα όνειρά μου
κι’ αντί για θάλασσα στεριά
και γιά καράβια τα βουνά
και μοναχός στην ερημιά
περνάω τη βραδιά μου

κι’ όταν πετώ από ψηλά
στα ολογάλανα νερά
τα όνειρά μου τα παλιά
θυμάμαι και δακρύζω
μα να γυρίσω είν’αργά
έχω δεθεί με τα βουνά
τα χιόνια και την παγωνιά
στα μέρη που γυρίζω[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
MADLIN
03-08-2007 @ 23:44
Πολύ ωραίες εικόνες γεμάτες αντίθεση.... ::wink.::
elena351
04-08-2007 @ 01:05
Της μοίρας ήτανε γραφτό
του πεπρωμένου ριζικό
αυτή η τσιγγάνα η καρδιά
την θάλασσα ποτέ μην κατακτήσει
πλέον το όρη τον χιονιά
τούτη η τσιγγάνικη καρδιά να αγαπήσει !!

Τα όνειρα καμμιά φορά
κοστίζουν όλα ακριβἀ
ο πόθος πιά του ναυτικού
το γλέντι... κάποιου καπηλιού
σιγά-σιγά να αργοσβίνει
του έρωτά σου η εμονή
στα θέλω σου...πλέον θα μείνει.

Μα είσαι...ακόμη το παιδί..
γνωρίζοντας...... όλη τη γή
που πάντα ...παιδί θα μείνει
και η τσιγγάνα σου καρδιά
η μόνη σου παρηγοργιά
θα χάνεται ...εκεί.. όπως παλιά...
που έμαθε να παίρνει ...και να δίνει..






::theos.:: ::yes.::
ivikos
04-08-2007 @ 01:13
νοσταλγικό, και πολύ όμορφο μπράβο ::up.:: ::up.::
marakos1948
04-08-2007 @ 02:14
πολύ ψυχικά ταξιδιάρικο! ::up.:: ::up.:: ::up.::
estia
04-08-2007 @ 02:40
Γειά σου Δημήτρη με τα ωραία σου ::smile.::
Αγνή
04-08-2007 @ 06:04
Πάντα μου αρέσεις Δημήτρη, πάντα!!!!
Aris4
04-08-2007 @ 07:16
Καλη σου μερα φιλε μου Δημητρη .......
Μου αρεσει ο τροπος που με γρηγορες , σιγουρες πινελιες ,
ζωγραφιζεις τη ζωη σου , και την μοιραζεσαι μαζι μας !!!

Να σαι καλα . ::smile.::
ΛΕΩΝ53
04-08-2007 @ 07:22
Υπέροχα ποιητική .....η κατάθεση ψυχής σου..... ::theos.:: Μπράβο Δημήτρη
agrampeli
04-08-2007 @ 08:10
και μένα μου άρεσε πολύ ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
SadFairy91
24-03-2011 @ 11:24
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο