| |
Μες’ την αρένα σ’ έχουν πετάξει
Και τα λιοντάρια σ’ έχουν αρπάξει
Τη σάρκα σου σκίζουν το αίμα σου χύνουν
Και σαν τους βρικόλακες τώρα το πίνουν
Μες’ την αρένα γυμνός ντροπιασμένος
Τα πόδια σου τρέμουν είσαι φοβισμένος
Κουράγιο δεν έχεις να περπατήσεις
Μα τώρα δεν πρέπει να σταματήσεις
Όλα τριγύρω σου φαίνονται ξένα
Δεν έχεις βοήθεια από κανένα
Και θα 'ναι ο κόσμος για σένα
Μια ματωμένη αρένα
Μες’ την αρένα και είσαι μόνος
Αβάσταχτος είναι για σένα ο πόνος
Το πλήθος ουρλιάζει και ζητωκραυγάζει
Δεν θέλει οίκτο συνέχεια φωνάζει
Μες’ την αρένα εσύ τρομαγμένος
Είσαι αβοήθητος και κουρασμένος
Το αίμα σου τρέχει βροχή
Δεν δείχνουν συμπόνια και ενοχή
Όλα τριγύρω σου φαίνονται ξένα
Δεν έχεις βοήθεια από κανένα
Και θα 'ναι ο κόσμος για σένα
Μια ματωμένη αρένα
Μεσ’ την αρένα βουλιάζεις ακόμα
Και έχεις χάσει τη μιλιά απ’ το στόμα
Τα όνειρα σου πεσμένα στο χώμα
Και ύπαρξη σου ένα άψυχο σώμα
Μεσ’ την αρένα τσαλακωμένος
Τα χρόνια σου έφυγαν είσαι χαμένος
Δεν έχεις πλέον καθόλου ζωή
Κι από τα χείλη σου φεύγει η ψυχή [/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
