| |
[align=center][B]Σαν της αράχνης τον ιστό
κυκλώνουνε οι νύχτες
Ένα δωμάτιο σκοτεινό
στοιχειώνουν φόβοι, λύπες.
[I]Δως μου ένα φως δυνατό
έξω να βγω , να τρέξω
σκοτάδι κι άγριο καιρό
να τα παλέψω.
Γίνε ο ήλιος μου εσύ
γίνε η μέρα
τρύπα το μαύρο βαθύ
με χρωμοσφαίρα.[/I]
Σε ένα απέραντο κενό
εγώ κι η μοναξιά μου
΄Ενα δωμάτιο σκοτεινό
κλειδώνει τα ονειρά μου.
[/align][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
