| |
Κλείνεις τα μάτια κι ονειρεύεσαι
ένα τραγούδι μες στο φως του να χαθείς
Κι όπου σε στείλουν ξενιτεύεσαι
μέχρι ο ήλιος ν' ανατείλει εκεί που ζεις
Το εισητήριο που σου ΄κλεισαν
για τον αγώνα της ζωής σου να φυλάς
Είχε χαράξει όταν στο πούλησαν
κι είναι πρωί ακόμα τότε τι μιλάς
R
Κι αν είναι η μέρα σου γεμάτη με βροχές
και κεραυνούς που θα τρομάζουν τη ψυχή σου
στου δειλινού μου τις κρυμμένες προσευχές
μια αναπνοή θα παίρνει πάλι η αντοχή σου
Θέλει πολλές ανάσες ως την ξαστεριά
μα σαν φανεί θα δεις πως άξιζε τον κόπο
Κι αν κάποιος σου 'δωσε στην πλάτη μαχαιριά
εκείνου η καρδιά θα ψάχνει να 'βρει τόπο
R
Κλείνεις τα μάτια και φαντάζεσαι
την μοναξιά σου να γιατρεύουν οι θεοί
μα ενας θνητός που τον χρειάζεσαι
σε περιμένει μια ολόκληρη ζωή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
