Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130948 Τραγούδια, 269498 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρήτη
 Άδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο «Μόνον τ’ απαραίτητα» είπα. Κι ήταν αρκετά γι αυτή τη ζωή και για πολλές άλλες ακόμη (Ο. Ελύτης, από το Μικρό Ναυτίλο)
 
Στους καιρούς που οι λειμώνες αγριέψανε
μικρό κορίτσι, ξέσκεπο
δρασκελούσε τις απάτητες ακτές
να βρει τον ήλιο πέρα –και πριν –
της καμπυλωμένης θάλασσας, του ορίζοντα
Ν’ αφουγκραστεί ζητούσε
τις φυσικές συνέπειες
κάθε αποσπασματικής προσέγγισης
στο καθεστώς του πραγματικού κόσμου
και του ανθρώπινου οράματος
Ένα κορίτσι σκιά

Ολόδροση κι ανέφελη
κατηφόριζε στις ομαλές πλαγιές
του Ιδαίου όρους, πατώντας
πάνω από συμφορές θαμμένες, ξεχασμένες
σε τόπο μύθο των αίγαγρων–
αλλότριο των προγονικών πατρίδων της
μα τόσο οικείο
Μονάκριβο σαν έμβλημα, που το αναγνωρίζεις
κάτω απ’ το ελαφρύ ανέμισμα
της γκριζοπράσινης κόμης των ελιόδεντρων
Μια γη πανώρια, που άνθιζε
ρίγανη και θυμάρι κι αγκαθωτούς πρίνους
κλέβοντας φως κι αέρα, για να ζήσει
τις εσωτερικές της αντιστάσεις

Σαν χαρούμενη δροσοσταλίδα κυλούσε
προς τα φαράγγια του νότου, τρυπώνοντας
στις μαύρες κόγχες των βλοσυρών οροσειρών
που με την αγριότητά τους
προστατεύουν, αιώνες τώρα
την τρυφερότητα του φυσικού της κάλους
την ομορφιά του ανέγγιχτου

Ω, μα δεν ήθελε
ν’ αποκαλύψει στους ανθρώπους
αυτά τα μυστικά της πρόωρης ματιάς της
Ένα κι αυτή με τη γη, που γέννησε
το ύψιστο αίσθημα της καταγωγής
και της περηφάνιας, μέσα στις σιωπές
και στων χορών της
τις εκστατικές φιγούρες

Θαρρείς και το βλέμμα του θεού
άλλη επαφή δε θέλησε από τούτες
τις γυμνές πατούσες
ν’ αγγίζουν τόσο ανάλαφρα το βράχο
μη και πληγώσουν την τραχιά του όψη
κι αναίτια ομορφιά
λυγίσει την αντίσταση στις εύκολες προσβάσεις

Κατερχόμενη στη δική της θάλασσα
αιώνια μητέρα
που στα σπλάχνα της επιστρέφει κάθε λαβωμένο όνειρο
–κι άνθρωποι, όταν τη φύση τους δεν απαρνιούνται–
σ’ αυτή την ακατανόητη έλξη της υγρής λήθης

Μια θάλασσα που ξέρει
πως να καταπίνει Ατλαντίδες
μα στη γεωγραφία των βυθών της
κυριαρχεί έκθαμβη η σιωπή
Δεν είναι οι ρυτίδες, για το δικό της δέρμα
ούτε σεβασμός ούτε χρόνος
κι ο θυμός των κυμάτων της απειλητικός
έτοιμος να καταστρέψει όλους αυτούς
που παράλογα την κατοικούν και την εμπαίζουν

Σ’ αυτά τα χώματα
που ανέμοι σμίλεψαν την άγρια πέτρα
μ’ αύρα θαλασσινή κι αρμύρα
κι η θλίψη του απρόσιτου τα περιβάλλει
κατέφθασε η νεαρή άπατρις νύμφη
θυσία στους θεούς της φέροντας
λάδι, κρασί και κρίθινη κουλούρα
Συστατικά που αναπλάθουν τη ζωή
χρόνια και χρόνια

Έτσι, αντίκρισε κατάματα
τον ανατέλλοντα ήλιο, τον εθνάρχη
Και τόσο ευφράνθηκε, που
έβγαλε ρίζες βαθιές κι εξαπλώθηκε
με την καρδιά της σε μακαριότητα

Εκείνη η γη
ήταν η Κρήτη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      homeless
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Τοπία & Περιοχές
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
justawoman
19-08-2007 @ 17:13

Στην αγαπημένη συντροφιά των διακοπών… στους ωραίους ανθρώπους που συνάντησα… στη μοναδική και φιλόξενη Κρήτη

Επιστροφή στα καθ’ ημάς
Καλημέρα στιχόπολη
::smile.::
Άγγελος με δάκρυα
19-08-2007 @ 17:26
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο . . ! ::angel.::
margatsif
19-08-2007 @ 17:30
Καλώς ήρθες ! μ΄ αυτό το καταπληκτικό ποίημα , που σίγουρα θα διαβάσω αρκετές φορές . ::smile.::
Aris4
19-08-2007 @ 20:14
Ωρε ... ετσι μουρχεται ν ' αρχισω τσι μπαλωθιες !!!!! ::up.::

αααααα .. Στελλααααααα ::kiss.:: ::theos.::
foteinos
20-08-2007 @ 00:58
" Ήρχισε και μεγάλωνε το δροσερό κλωνάρι,
και πλήθαινε στην ομορφιά, στη γνώση, και στη χάρη.
Eγίνηκεν τόσο γλυκειά, που πάντοθ' εγρικήθη
πως για να το'χου' θάμασμα στον Kόσμον εγεννήθη.
Kαι τ' όνομά τση το γλυκύ το λέγαν Aρετούσα,
οι ομορφιές τση ή[σα]ν πολλές, τα κάλλη τση ήσαν πλούσα.
Xαριτωμένο θηλυκό τως το'καμεν η Φύση,
και σαν αυτή δεν ήτονε σ' Aνατολή και Δύση."

καλως την...σε υποδέχομαι με Ερωτόκριτο και διάθεση για ρακές χαχα... εξαιρετική η Κρήτη σου
::love.::
balistreri
20-08-2007 @ 04:08
Μάλιστα...ο ένας γράφει για την Κασσάνδρα εσύ για την Κρήτη...Σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο είμαστε...
Μάθημα: Έκθεση...
Θέμα: Πως πέρασα τις διακοπές μου...
Περιγράψτε με πρόλογο, κυρίως θέμα και επίλογο το καλοκαίρι που περάσατε...Άντε και δεν θα κόψω πολλούς...Διαγωγή: Δεν έχω...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
20-08-2007 @ 05:09
Δεν το χορταίνω.
Δεν το κρίνω, μόνο το αγκαλιάζω.
Η μοναδικότητά σου Στέλλα με παρασύρει.
::love.::
Ααα, balistreri πάρε μια τζούρα βρε κι άσε τις γκρίνιες, αν ξέμεινες να σου στείλω ::razz2.::
balistreri
20-08-2007 @ 05:17
Στείλε με...
Denis
20-08-2007 @ 05:18
Τελικά, αυτή η Κρήτη, εκτός από λεβεντογέννα, αποδεικνύεται και πολύ εμπνευστική!!! ::yes.:: ::rol.:: Μούρλια!!!
agrampeli
20-08-2007 @ 06:02
ΥΠΈΡΟΧΟ ::yes.:: ::up.:: ::love.::
keadas
20-08-2007 @ 06:49
Τα λόγια σου γλυκό κρασί σε ασημένιο τάσι
που όσο κι αν πιεί δεν ημπορεί ο νους να σε χορτάσει
στ αλήθεια..
Α.Ε. ΕΠΕ
20-08-2007 @ 06:53
Με τυφλώνουν ο φθόνος και η κακία. ::angry.::
justawoman
20-08-2007 @ 07:00
Καλημέρες στιχόπαιδα... μαζευόμαστε σιγά - σιγά... για χειμώνα πάντως, έστω φθινόπωρο, ούτε λόγος ακόμα... καύσων προμηνύεται ::mad.::

Βρε Μπάλι, βάλε μας εσύ ένα θέμα μιας κι ανέλαβες ρόλο δασκάλου... γράφουμε και παραγγελιές... διαγωγή: ούτε κι εγώ έχω

Σάκη μου, εμπνευστική δε λες τίποτε... αν δε φοβόμουν μη σας πρήξω θα έγραφα ολόκληρη συλλογή... batteries are full

καλό μας απόγευμα
::smile.::
Τσακίρη Χαρά
20-08-2007 @ 08:02
Καλως ορισατε πισω στην πατριδα........

Θα τα πουμε απο κοντα..... και θελω να δω και φωτογραφιες φιλεναδα!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
annaΤi
20-08-2007 @ 11:02
ένα μειδίασμα, κράτα... μόνο! ::wink.:: φιλιά!
mikrimagissoula
20-08-2007 @ 11:13
Εγώ θα σου χαρίσω ένα νανούρισμα από Χαίνηδες,
για αυτό το όμορφο ταξίδι που με πήγες νοερά:
"Σ΄αυτόν τον τόπο οι καιροί,φέρνουνε καταιγίδες
μα σώζονται,όταν ξεσπούν
από καρδιές που αγαπούν,
τα όνειρα κι οι ελπίδες"
::kiss.::
TAS
20-08-2007 @ 11:35
Με Α.Ε.ΕΠΕ, απολύτως ::angry.::
( ::love.:: ) ::wink.::
ΑΙΟΛΟΣ
20-08-2007 @ 11:41
κατέφθασε η νεαρή άπατρις νύμφη
θυσία στους θεούς της φέροντας
λάδι, κρασί και κρίθινη κουλούρα
συστατικά που αναπλάθουν τη ζωή
χρόνια και χρόνια

Γοητευτικά υπέροχο…
Καλώς όρισες Στέλλα... ανανεωμένη κι εμφανώς δημιουργική…
Φιλιά…
::hug.::
silmariel
20-08-2007 @ 12:26
με Ε.Π.Ε. ΤΑS και μη χειρότερα... ::mad.::
::love.::
artista_k
20-08-2007 @ 13:07
justawoman, με σένα ...οδηγό, αρχίζω να μη βαριέμαι όταν διαβάζω ποιήματα! Μόλις βρω χρόνο να διαβάσω περισσότερα θα τα ξαναπούμε...
CHЯISTOS P
20-08-2007 @ 13:28
Καλησπέρα Στέλλα. Και η παρέα, και το μέρος επίσης, συντελούν στις όμορφες αναμνήσεις σας. Αλλά μεγάλη η Κρήτη ρε παιδί μου, θα σας βγήκε ο πάτος !... (το φαράγγι, πόσες φορές το περάσατε ?)
Αλλά μόλλον κάνω λάθος... Γιατί θυμάμαι το '80 που την γύρισα 2 φορές με ωτοστόπ και πέρασα 3 φορές τη Σαμαριά ! -Άλλοι καιροί..
Καλώς όρισες !
foteinos
20-08-2007 @ 13:56
...ναι, γιατί έχουμε αγωνία
justawoman
20-08-2007 @ 13:57
φίλοι μου σας ευχαριστώ
και να μη βλέπω θυμωμένες φατσούλες ::laugh.:: ... του χρόνου όλοι μαζί εκεί ::wink.:: θα συμφωνεί και το κατσοπρινάκι

Χρήστο μου η Κρήτη δεν ήταν διακοπές, ήταν εμπειρία... άνω των προσδοκιών μου και με βλέψεις για συνέχεια... όσο για το φαράγγι
::whist.:: ποιός Θανάσης?

καλό απόβραδο σε όλους
foteinos
20-08-2007 @ 14:06
.......................................
Ο φίλος μου ο δάσκαλος... θυμάσαι?
ειρήνη
21-08-2007 @ 08:05

υπέροχο πραγματικά
πολλά φιλιά
maninoula
21-08-2007 @ 17:35
::up.:: ::theos.:: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΕΛΕΙΟ
seizeTHEday
10-02-2016 @ 13:35
Ξένοιαστα χρόνια τότε και ένα καλοκαίρι με υπέροχες αναμνήσεις.
Φιλιά και στις δυο σας Στέλλα και Τζένη, να είστε καλά ότι κι αν κάνετε.
::love.:: ::kiss.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο