Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269568 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο γυάλινος βυθός σου
 Για΄σένα που μου είπες πώς νιώθεις... σ'άκουσα όσο καλύτερα μπορούσα, όμως δεν ήμουνα εκεί. Λυπάμαι! Νόμισες πως δεν κατάλαβα όμως δεν είναι έτσι...
 
Είμαι τυλιγμένη σε μπλέ βαθύ
Βυθίζομαι στο νερό
Σ'έναν κόσμο σκοτεινό

Νεκρική ηρεμία επικρατεί
Κι η μοναξιά μου μεγαλώνει μέσα στην σιωπή

Φοβάμαι...
ʼσχημες αναμνήσεις θυμάμαι

Η ηρεμία του βυθού δεν υπάρχει πια
Και νιώθω να πανικοβάλλομαι μεσα στ'αγριεμένα νερά

Είμαι μεστην θάλασσα μιας αγριεμένης ψυχής
Εγκλωβισμένη σε γυάλινους τοίχους ατέλειωτης σιωπής
Κι αν φωνάξω η φωνή μου δεν θ'ακουστεί
Κάθε ελπίδα μοιάζει να'χει χαθεί
Διότι ο ωκεανός- ο κρυφός παράδεισός μου- έχει τώρα μεταμορφωθεί
Σε μια κόλαση φριχτή

Και τότε μεστην σύγχησή μου
Κάνω μια διαπίστωση τρομακτική
Πως αυτή η ταραγμενη ψυχή
Είναι η απελπισμένη η δική μου


D.K.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
annaΤi
11-11-2004
...αν μπορούσεες να γράψεις με ελληνικούς χαρακτήρες... είναι όμορφο..
Danai0
12-11-2004
suggnwmh...tha prospathisw na to allaksw! grafw apo sxolh sunhthws ki edw den exei ellhnikous xarakthres. s'euxaristw

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο