| |
[I][B]Τα Φώτα της πόλης πέφτουνε
Σκεπάζουν τη σιωπή μου
Τα όνειρα μου τρέχουνε
Τρέχει και η ζωή μου
Στις σκέψεις έχω βάλει φρένα
Γιατί μπορεί να συγκρουστούν
Όλο δικάζουνε εμένα
Κι ίσως να εκτροχιαστούν
Τα βραδιά μου σιχάθηκα
Τα λόγια σας βαρέθηκα
Τ’ ακούω από πολύ μικρός
Ζω μα νοιώθω σαν νεκρός
Σαν σκιά τρομαγμένη
Γυρνάω στους δρόμους
Η ψυχή τσαλακωμένη
Άντεξε χιλιάδες πόνους
Σαν σκιά γυρνώ τα βραδιά
Κουρασμένο φάντασμα
Όλα γύρω είναι άδεια
Πέτρωσα σαν άγαλμα
Τα Φώτα της πόλης έσβησαν
Γυρίζω στα σκοτάδια
Συγκρούστηκαν τα λάθη μου
Και μου ‘κάναν σημάδια
Στις σκέψεις έβαλα φραγμούς
Στα μάτια παρωπίδες
Τραντάζομαι από σεισμούς
Κι από θολές ελπίδες
Τα βράδια μου σιχάθηκα
Τα λόγια σας βαρέθηκα
Τ’ ακούω από πολύ μικρός
Ζω μα νοιώθω σαν νεκρός[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
