annaΤi
02-09-2007 @ 16:22 | Μελαγχολικός,ε;;; Εμένα γιατί μου θύμισε καταχείμωνο??? ::angel.::
Σχεδόν, χουχούλιασα αγκαλιά με την κούπα μου... ::cool.::
Ναι, βρε.... ό,τι γκριζο-μαυρίζει, με αρέσει.... ::yes.:: | |
Μαρία Χ.
02-09-2007 @ 17:08 | Ο τίτλος... και το σχόλιο... | |
primavera
03-09-2007 @ 00:34 | το ποίημα της εποχής !
Μες το Σεπτέμβρη,
μες στη βροχή,
μια κουρνιασμένη και κατάμαυρη ψυχή
καλημέραααα
::smile.:: | |
justawoman
03-09-2007 @ 01:13 | Εγώ πάλι, αγαπώ τόσο το φθινόπωρο...
κατά τα άλλαπολύ πολύ καλό!!! ::hug.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
03-09-2007 @ 01:49 | Ο καθένας με την γλύκα του και τις ευχές του
κι ο Σεπτέμβρης με τις μαύρες του και τις βροχές του. ::up.:: | |
ΞΑΝΘΙΩΤΙΣΣΑ
03-09-2007 @ 02:08 | πάνρα μελαγχολικός ο Σεπτέμβρης μα και τόσο θαυμάσιος. πολύ καλοί οι στίχοι σου. ::yes.:: | |
Μαρία Χ.
03-09-2007 @ 03:36 | ... | |
Μαρία Χ.
03-09-2007 @ 03:35 | "Μες το Σεπτέμβρη,
μες στη βροχή,
μια κουρνιασμένη και κατάμαυρη ψυχή
-μ' όσα κι αν μου ‘ταξε χαρίσματα η πλάση-
πάντα θα μέ ‘βρει
να με σκεπάσει…"
To κλέβω.. καλημέρα ! ::love.:: | |
TAS
03-09-2007 @ 04:07 | Σκέψη κλεμμένη,
σιγή ντροπής
...
Αχ, Χρήστο μου..
| |
rose06
03-09-2007 @ 04:34 | Μες το Σεπτέμβρη,
μες στη βροχή,
μια κουρνιασμένη και κατάμαυρη ψυχή
-μ' όσα κι αν μου ‘ταξε χαρίσματα η πλάση-
πάντα θα μέ ‘βρει
να με σκεπάσει…-.-
υπεροχο...απλα υπεροχο... ::cry.:: | |
agrampeli
03-09-2007 @ 06:10 | πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
Μαρία Χ.
03-09-2007 @ 06:12 | Άντε.. αφού σ' έκλεψα.. σου χαρίζω μιαν επανάληψη...
------------------------------------------------------------------------------------
Μια τέτοια νύχτα ονειρεύτηκα μαζί σου
Με νυχτολούλουδα βαριά, μεθυστικά
Πάμε μια βόλτα στις ακτές του Παραδείσου
Λάμπουν απόψε σαν αστέρια τα φιλιά...
Μέσα στο θόλο της αθάνατής σου λεύκας
Θέλω τους χτύπους της καρδιάς σου να μετρώ
Κι από τη θύμηση μιας πάλλευκης γυναίκας
Σαν Αφροδίτη στη ματιά σου θα κρυφτώ...
Κι ώσπου να πέσουν, το Φθινόπωρο, τα φύλλα
Κάθε σου ψίθυρο, σαν άπληστη, θα πιω
Κι όταν θα φεύγεις..θα φωνάζουνε κι εκείνα
Νεκρά..στο χώμα..πως ακόμη σ' αγαπώ...
4-5/5/2005
| |
CHЯISTOS P
03-09-2007 @ 06:25 | σου αντιγυρίζω και γώ μια επανάληψη !.... :
-----------------------------------------------------------
Μην πικραθείς / αν αισθανθείς πως μια νυχτιά του φθινοπώρου
μόνη σε βρεί, / σαν απροστάτευτη φιγούρα οδοιπόρου
μες στην βροχή.
Δεν θα με βρείς… / Θα έχω φύγει χωρίς πίσω να κοιτάξω
ούτε στιγμή. / Κι’ ούτε την θλίψη μου θα μπόραγα να κλάψω
απ’ την ντροπή.
Μες στη σιωπή, / ένα ατέλειωτο ταξίδι θα ‘χα αρχίσει
Μοναχικά, / σ' ένα τοπίο που βασίλευε η δύση
κι η μοναξιά.
Όμως εσύ / στα σκορπισμένα σάπια φύλλα τα πεσμένα
απ’ τον καιρό, / θα μ’ αντικρίζεις, θα με νοιώθεις, μα κανένα
δεν θα ‘μαι εγώ....
16-10-2006 | |
CHЯISTOS P
03-09-2007 @ 07:42 | Καλό σας μεσημέρι παιδιά !
Σας ευχαριστώ για το πέρασμα και τα σχόλιά σας ! | |
MASTER
03-09-2007 @ 17:02 | βρέχει έξω, αλλά καμιά φορά βρέχει και μέσα μας... | |
 |
