Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131544 Τραγούδια, 269626 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το σκίσιμο της πέτσας
 Καλό μήνα.
 
Τόσα δάκρυα κι ούτε μια στάλα αίμα δεν έσταξε.
Παίρνει το χέρι μου και μπήγει τα νύχια μου στο δέρμα.
Βλέπω τη σταγόνα να κυλάει, σκύβω να τη μυρίσω.
Με κοιτάζει παραξενεμένος που σκύβω
ενώ θα μπορούσα να φέρω το χέρι μου στη μύτη.
Με κίνηση αργή
αλλά αμετάκλητη
σαν το σιγανό πέρασμα της μέρας
μέσα από το λυκόφως στη νύχτα
φέρνω το χέρι μου στο στόμα
και γεύομαι τη σταγόνα
κοιτώντας τον ίσια στα μάτια
με μια απάθεια που τον εξοργίζει.
-ενώ ένας ανεμοστρόβιλος μέσα μου
εγκλωβίζει στη δίνη του και καταστρέφει
συναισθήματα και σκέψεις
φτάνοντας ως τη γη της ασυνείδητης παρανόησης-
Γλείφω το χαραγμένο μου δέρμα.
Η πέτσα σκισμένη μου δείχνει το δρόμο προς τα μέσα
μα η γλώσσα μου δεν προσλαμβάνει την αρμύρα
και το σάλιο έχει χάσει τη θεραπευτική του ιδιότητα…
Το βλέμμα απαθές…
Ο ανεμοστρόβιλος μετακινείται
Το ματωμένο σάλιο καθώς περνάει το λάρυγγα
αφήνει μια εκκωφαντική βουή
καταστρέφοντας τα τύμπανα της ασύμφωνης μπάντας.
Αγάπη λεγόταν νομίζω
Και είχε σπάσει ρεκόρ πωλήσεων στο άκουσμά της.
Περίμενε το χειροκρότημα
Καθώς μια λάμψη στα μάτια μου φανέρωσε μια στάλα
εσωτερικής κίνησης.
Απομακρύνθηκα από τη σκηνή
προτού ο ανεμοστρόβιλος ξεράσει από το στόμα μου.
Κι εκείνος ακόμα πιο οργισμένος
έσπασε την κιθάρα του στην αποθέωση
της μοναδικής πλέον ακροάτριας…
Δεν κοντοστάθηκα.
Δεν άκουσα μα ένιωσα.
Το συριγμό του θυμού καθώς έψαχνε νέα κιθάρα.
Δεν ήξερε πως τις είχε σπάσει όλες;
Τούτη η τελευταία ήταν η δική μου.
Η ακροάτρια να ήξερε πως έπαιζε με άλλη κιθάρα;
Μα την ώρα του θανάτου τι σημασία έχει.
Μπήκα στο τούνελ κι έφυγα τραγουδώντας
«η γέννηση κι ο θάνατος μίας αγάπης δρόμος
ενώθηκαν και χώρισαν τι μένει στους ανθρώπους;»






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      γντουπ
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
_erinya_
03-09-2007 @ 04:46
πολύ καλό..αλλά κάτι μένει...τότε μόνο αξίζει να λέγεται αληθινή αγάπη, όταν μένει κάτι..αλλιώς ήταν ένας κόκκος άμμου ανάμεσα σε τόσους άλλους...
ψιτ-ψιτ
03-09-2007 @ 05:03
Μπηκα στο τουνελ κι εφυγα τραγουδωντας ::up.::
Τσακίρη Χαρά
03-09-2007 @ 05:41
Μ' αρεσε η εικονα που μπορεσες κι εφυγες τραγουδωντας και παρολο που ειναι καταθλιπτικο στη βαση του, βγαζει μια ελαφρα αναισθησια πανω σε κατι επιπονο!!!! Μπραβο σου αν τα καταφερες ματια μου.

Την αγαπη μου παντα...
balistreri
03-09-2007 @ 05:47
σνιφάρουμε και αίμα τώρα;;; ξεμείναμε;;;
Αστεροτρόπιο (Jeny)
03-09-2007 @ 06:58
άντε ρε balistreri... πού είναι εκείνο το μπαπόρι;
Χαρά μου σιγά μην δεν το 'πιανες. Και τη δική μου ::wink.:: ::love.::
Ψιτι φχαριστώ.
_erinya_ μιλάμε για το δράμα της αληθινής αγάπης...
poetryf
03-09-2007 @ 07:08
"Γλείφω το χαραγμένο μου δέρμα.
Η πέτσα σκισμένη μου δείχνει το δρόμο προς τα μέσα
μα η γλώσσα μου δεν προσλαμβάνει την αρμύρα" ::theos.::
agrampeli
03-09-2007 @ 07:56
η γέννηση κι ο θάνατος μίας αγάπης δρόμος
ενώθηκαν και χώρισαν τι μένει στους ανθρώπους;»


::yes.:: ::up.::
giannisanas
03-09-2007 @ 08:11
καταπληκτικό αστεροτρόπιο, όπως τις περισσότερες φορές αισθάνομαι να με αγγίζει πολύ η ποιησή σου
MARGARITA
03-09-2007 @ 08:16
Τι μένει;;;; μια όμορφη κυρά που ξέρει να αγαπάει και να ξεχνάει ενίοτε ::wink.:: την γεύση της σταγόνας να μην προλαβαίνει να γευτεί μα την εκκωφαντική βοή να την θυμάται ακόμα ::love.::
Denis
03-09-2007 @ 10:20
Ανατρίχιασα τόσο από τον τίτλο, που συνειδητοποίησα πως δε θα μπορούσα ποτέ να γίνω... εκδοροσφαγέας... ::smile.::

Κάπως έτσι κάνουν και τα κυνηγημένα ελάφια των δρυμών και τ' άλλα αγρίμμια: λουφάζουν σε μιαν ασφαλή γωνιά και γλείφουν τις πληγές τους... ::sad.::
TAS
03-09-2007 @ 11:20
ανεμοστρόβιλος αγάπη
::love.::
spil †
03-09-2007 @ 13:08
Χαίρομαι την ανεπιτήδευτη γραφή σου !! ::up.:: ::up.::
keadas
03-09-2007 @ 14:50
καταπληκτικό!
έχεις βρεί φλέβα!
(τα όνειρά σου μήπως??)
foteinos
03-09-2007 @ 15:27
ανεπανάληπτο αστεροτρόπιο έχεις μοναδικό ύφος και τρόπο να μιλάς ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο