| |
Πιάνω στυλό στα χέρια μου
Μελάνη απτό μυαλό μου
Και περιμένω έμπνευση να 'ρθει να με φώτιση
Να γράψω λόγια στο χαρτί
Ποίημα για σε να φτιάξω
Δεν ξέρω πια τι να σου πω τι θέλω να σου γράψω
Αφού μαζί σου όταν βρεθώ η γλώσσα κόμπος μένει
Κι εγώ προστάζω να λυθεί
Να αρχίσει να μιλάει
Μα αυτή
ξένη
Ξένη και αλλόκοτη μου κάνει τα δικά της
Η σκέψης λόγια γίνανε και θα έρθουν να με πνίξουν
Μα ο ήχος τελικά σαν ψίθυρος μου βγαίνει
Μη με ρωτήσεις αν μπορώ
Μη μου ζητάς αν θέλω
Θα ψάξω τρύπα να χαθώ
Ήλιος να μην με βλέπει
Καθώς τα ποδιά τρέμουνε το στόμα μου ξεραίνει
Όταν μονάχος μου βρεθώ
Εκεί κοντά σε εσένα
Αν θέλεις τώρα, αν μπορείς
Μίλα μου και λιγάκι
Μην περιμένεις την αρχή μονάχος μου να κάνω..
Εγώ είμαι ένας ποιητής τίποτα παραπάνω..
Δεν είμαι εγώ ο εραστής για χίλιες και μια νύχτες
Ξέρω μονάχα στο χαρτί παιχνίδια να σκαρώνω
Αυτά που σου αρέσουνε να ακούς της κρύες νύχτες
Που σου ζεσταίνουν την καρδιά να μην κοιμάται μόνη
Αχ! Θεοί όλου του κόσμου..
Κάντε στον ύπνο αυτό παρέα να της κάνω
Μην με ρωτήσεις αν μπορώ
Μη μου ζητάς αν θέλω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
