Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τις νύχτες γράφω με τ' αστέρια
 κι αν δε μιλάω δεν πειράζει τα πουλιά...
 
[B][align=center] Κάθομαι μόνη στο μπαλκόνι χωρίς το φεγγάρι.Ψηφίζω ποιο απ' όλα μου τα όνειρα για μας φάνηκε πιο απίθανο.
Νοιώθω ακόμα δυνατή και αφού αποφασίσω.

Όταν μπορείς να στέκεσαι μπροστά στις στάχτες των ονείρων σου χωρίς να δακρύζεισ,τότε μπορείς να νοιώθεις νικητής.
Το φεγγάρι μου ήταν πεντάμορφο.Του είπαν πως θα βγω κι έβαλε τα καλά του. Μα πάντα λίγο κρατάνε τα όμορφα.
Ήταν πολύ κουρασμένο φορώντας τα σαββατιάτικα κι έπεσε για ύπνο.

Δεν έχω σε ποιον να μιλήσω απόψε. Μου λείπει το φεγγάρι μου...

Μοιάζει η νύχτα άδεια-μα είναι όμορφη κι έμεινε όμορρφη για μας.
Απ'το μυαλό μου περνάνε σκέψεις και φεύγουν-σκέψεις της πλάκας τις αποκάλεσα. Δε θέλω να κοιμηθώ-μ' αρέσει αυτή η νύχτα.Νοιώθω πολύ γοητευτική σ' αυτά τα ρούχα.

Είπα να αφήσω τα αστεία-να σκεφτώ σαν τον Νηρέα απόψε...Μ'αυτή τη θάλασσα που έβλεπα δίπλα μου και δε μπορούσα να αγγίξω.
Εσένα μάλλον μου θυμίζει η σκηνή.

Με σένα την παρομοιάζω.Σε βλέπω-μα σαν κάνω να σε αγγίξω χάνεσαι.
Τ'αστέρια έχουν κατέβει χαμηλά,θέλουν να με χαιδέψουν.

Μα απ'το δικό σου χέρι τίποτα πιο απαλό.Κοιμήσου εσύ με την αγάπη μου στην τσέπη σου.Κοιμήσου άγγελέ μου και μη σκέφτεσαι πολύ.Ανώφελο φαντάζει.Όπου να 'ναι έρχονται νύχτες χωρίς φεγγάρι.
Όπου να 'ναι ξημερώνουν μέρες χωρίς εμάς......................................................................


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στις χαραμάδες των ονείρων μας θα μπω, ν ' ανοίξω επιτέλους το πατζούρι
 
ΞΑΝΘΙΩΤΙΣΣΑ
07-09-2007 @ 15:47
::up.::
♥ º ©elësta ™ ♥
07-09-2007 @ 15:48
::angel.::
Γιώργος_Κ
07-09-2007 @ 15:52
Όπου να 'ναι έρχονται νύχτες χωρίς φεγγάρι.
Όπου να 'ναι ξημερώνουν μέρες χωρίς εμάς...

Πόσο αληθινό Μαρία, για να είναι μια σκληρή πραγματικότητα!
Υπέροχο!
agrampeli
08-09-2007 @ 07:00
υπέροχο ::yes.:: ::up.::
candy-candy
08-09-2007 @ 14:58
Όταν μπορείς να στέκεσαι μπροστά στις στάχτες των ονείρων σου χωρίς να δακρύζεισ,τότε μπορείς να νοιώθεις νικητής...

Εγώ τ'αλλάζω λιγάκι λέγοντας: Μην δακρύσεις ποτέ όταν τα όνειρά σου έσπασαν κι έγιναν κομμάτια... να δακρύζεις μόνο όταν παύεις να έχεις την δύναμη και το κουράγιο να πλάσεις καινούργια... Πολύ όμορφο όλο το κέιμενο!!! ::blush.:: ::yes.::
Φαληρέας
09-09-2007 @ 16:17
::love.:: ::hug.:: ::love.::
ofilia
12-09-2007 @ 11:23
πολύ τρυφερο.... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο