Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131485 Τραγούδια, 269612 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο γιος του άνεμου ( Το τραγούδι του Παυλη μου
 Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια…Φιλιά αγόρι μου, μου λειπεις…
 
[I][B]Σεπτέμβρης μαύρος και βαρύς
Σάββατο μου θλιμμένο
τη μέρα που συνάντησα
της μοίρας το γραμμένο

Επάνω στην αγάπη μου
σαν άνεμος γυρίζω
τον Χάρο εγώ τον προκαλώ
δεν τον υπολογίζω

Εκείνος δεν παράκουσε
με προκαλεί και λέει
παιδί του ανέμου είσαι εσύ
μα έχω μάνα την ζωή
και κάνει ό,τι λέω

Σκύβω φιλώ την μηχανή
πατάω και το γκάζι
σαν άνεμος τoν προσπερνώ
μα εκείνος δεν τρομάζει

Δίνει ρητή διαταγή
και αυστηρά προστάζει
την αδερφή την μοίρα του
παγίδα να μου βάλει

Σεπτέμβρης μαύρος και βαρύς
Σάββατο μου θλιμμένο
σε μια επικίνδυνη στροφή
της μοίρας το γραμμένο[/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς”
 
Φαληρέας
08-09-2007 @ 04:57
.....
Aris4
08-09-2007 @ 05:27
Τα σεβη μου Γιωργο ....................
yuki17
08-09-2007 @ 05:31
Πολύ ωραίο..
Ζήνωνας
08-09-2007 @ 05:44
Καλημέρα Γιώργο.

Να ζεις να τον θυμάσαι!
Αιωνία του η μνήμη!
agrampeli
08-09-2007 @ 06:16
γραμένο για ένα φιλαράκι πού μας άφησε χρόνια

Σκοτείνιασε ο ουρανός
Κι ας ήταν μεσήμερι
Όταν το τηλεφώνημα
Την είδησει είχε φέρει

Η δεύτερη αγάπη σου
ήταν η μηχανή σου
καί με αυτήν ο χάροντας
επήρε την πνοή σου
ρ
Παρασκευή απογεύμα
Στίς τέσερις το δήλης
Έσβησε το χαμόγελο
Απ΄τα δικά σου χείλη
Θέλω να κάνω μιά ευχή
Να είσαι ο τελευταίος
Που πότισε την ‘ασφαλτο
με αίμα τόσο νέος

Στίς δεκαπέντε θα γραφτεί
Και του Σεπτέμβρη μήνα
Σπίτι όπως ερχόσουνα
Σού έκοψε το νήμα

¨Όταν μου τόπανε αυτό
μ΄ έφαγε η στεναχώρια
κι΄ένιωσα πώς μού έφυγεν
η γή κάτω απ΄τα πόδια

Παρασκευή απογεύμα
Στίς τέσερις το δήλης
Έσβησε το χαμόγελο
Απ΄τα δικά σου χείλη
Θέλω να κάνω μιά ευχή
Να είσαι ο τελευταίος
Που πότισε την ‘ασφαλτο
με αίμα τόσο νέος


ΔΕν μπορούμε ποτέ να αποφύγομε την μοίρα ::sad.:: ::love.::
Να ζείς να τον θυμάσαι
ivikos
08-09-2007 @ 06:42
τη θλίψη μου, για τον πόνο σου,
όμως τα λόγια είναι φτώχεια...

τα σέβη μου
Λύχνος του Αλλαδίνου
08-09-2007 @ 08:19
Δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να απαλύνουν τέτοιο πόνο...κουράγιο...
.ΜΙΛΕΝΑ.
08-09-2007 @ 08:43
::cry.::
elena351
08-09-2007 @ 10:02
Σάββατο Σεπτεμβριάτικο
κι ο Χάροντας παρὠντας
ήρθε και σε αγκάλιασε
κι εγώ παραμιλόντας.

Σκοτίνιασε ο ουρανός
κι η γή είναι θλιμένη
ο Χάροντας ανελέητος
έξω και περιμένει.

Πνοή ανέμου έγινες
πρωτού σε αγκαλιάσω
πως σ´άγαπώ αγόρι μου
εγώ να σου φωνάξω.

Στην άσφαλτο εχάραξε
το αίμα σου το όνομά σου
ο Χαροντας εκει φρουρός
στεκότανε κοντά σου.
::cry.:: ::sad.:: ::love.::
justawoman
08-09-2007 @ 10:47
ωραίο είναι Γιώργο...
τι να λέμε άλλο
skoutera
08-09-2007 @ 10:52
Καλησπέρα Γιώργο μες στο πρόγραμμα όλα.Ας είναι. Γεννηθήτο το θέλημά Του.
ORLANDINA
08-09-2007 @ 10:52
::cry.::
margatsif
08-09-2007 @ 10:58
::sad.:: - ::sad.:: ώρα του καλή!!
spil †
08-09-2007 @ 13:42
Φίλε Γιώργο.................
candy-candy
08-09-2007 @ 15:18
::sad.:: ::cry.:: Μεγάλη θλίψη......κουράγιο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο