Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποιες φορές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130612 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποιες φορές
 βασισμένο στα σχόλια της Millie στις "...εικόνες χωρισμού". Ευχαριστώ Millie...
 
Είναι κάποιες φορές που τα λόγια δεν φτάνουν
της φωνής σου ο ήχος απ' το στόμα δεν βγαίνει
της καρδιάς σου ο χτύπος όταν σε ξεκουφαίνει
τα δικά σου τα θέλω άλλο πια δεν υπάρχουν.

Είναι κάποιες φορές που παλεύεις μονάχος
να σκοτώσεις την θλίψη όμως πάντα ματώνεις
τη δική σου ευτυχία προσπαθείς να λυτρώσεις
να πιστέψεις πως ήταν η αγάπη σου λάθος.

Είναι κάποιες φορές που το φως σου είναι μαύρο
όλα γύρω σωπαίνουν, μοιάζουν να σε κοιτάζουν
του δωματίου οι τοίχοι να στενεύουνε μοιάζουν
σύννεφα έχουν κρύψει το δικό σου το άστρο.

Ξέρω θα 'ρθουν στιγμές με ένα γέλιο στα χείλη
μ' ένα χάδι γλυκό η πληγή μου θα κλείσει
ένα άλλο «σ' αγαπώ» την καρδιά μου θα πείσει
με γλυκόπιοτο νέκταρ η ψυχή θα μεθύσει.
Ξέρω θα 'ρθουν στιγμές με ένα γέλιο στα χείλη
στη φωτιά θα καεί η εικόνα της θλίψης
απ' τη στάχτη θα βγει μια καινούρια αγάπη
κι ένα φως πιο λευκό στην ψυχή μου θα λάμψει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Κατ’ αρχήν θέλω να σε ευχαριστήσω και να σου πω πως με τιμάει ιδιαιτέρως η αναφορά σου στα σχόλια του δημιουργού...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΓΩ!!! Να θυμάσαι το γνωστό (και μη εξαιρετέο) ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ....ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ!!! Υπάρχουν στιγμές που όλοι μας τα βλέπουμε μαύρα...υπάρχει όμως πάντα...και το άσπρο...Έχω αισθανθεί...κατά καιρούς.........(θα το θέσω με μια εικόνα)... σαν...ένα δέντρο...που ρίχνει τα φύλλα του και τα ταξιδεύει το φθινόπωρο και ο χειμώνας...και είναι όλα...τόσο καταθλιπτικά...τόσο περίεργα καταθλιπτικά που σε φοβίζει αυτή η εικόνα....σκέφτομαι όμως ξαφνικά ότι...κάπου παρακάτω...το ίδιο δέντρο...θα ξαναβγάλει φύλλα...γιατί...πάντα...θα έρχεται η άνοιξη και το καλοκαίρι...και η καταθλιπτική εικόνα θα δώσει τη θέση της στη ευχάριστη και γαλήνια πια...Έτσι είναι...όλα κάνουν το κύκλο τους...και εμείς ακολουθούμε και μας ακολουθούν...το θέμα είναι να βρίσκουμε μέσα στη λύπη μας και στοιχεία...χαράς...υπάρχουν...απλά δεν τα βλέπουμε...μετά από κάποιο καιρό όμως...μας βρίσκουν από μόνα τους...πάντα...αρκεί να αφεθούμε και να τα δεχτούμε...Αισιοδοξία λοιπόν....Millie…Υ.Γ.... και πάλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο