| |
Το δάσος που έζησα και μοιράστηκα μονάχη,
θρύψαλα καθρέπτη της ψυχής μου καίγεται!
Ακούει κανείς;
Ακούει κανείς πως σπαράζουν οι κορμοί του,
στηλοβάτες της ανισόρροπης υπόστασής μου;
Ακούει κανείς πως τα κλαριά, σύμβολα του άτελου χαρακτήρα μου,
προσπαθούν με έναν προκλητικό χορό τη φωτιά να προκαλέσουν;
Να τη φοβίσω ή να τη δελεάσω προσπαθώ,δε ξέρω.
Ίσως καταβάθος τα αποκαίδια μου αναζητώ μπας και ξαναγεννηθώ.
Ακούει κανείς,ρωτώ και ο άνεμος στις λέξεις μου τρεκλίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
