Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Είμαι εγώ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Είμαι εγώ
 Για σας που με διαβάσατε, με σχολιάσατε, με αγαπήσατε και σας αγάπησα. Σας ευχαριστώ όλους. Το τελευταίο μου για κάποια περίοδο.
 
[align=center]Έχασα μάχες στον αγώνα της ζωής
και στον αγώνα της αγάπης νικημένος
πότε ορθός και πότε μπρούμυτα στη γη
πότε ακέραιος και πότε λαβωμένος

κέρδισα κι’ ένοιωσα της νίκης τη χαρά
και κάποιο σκίρτημα με πήγε στα ουράνια
μια προσδοκία που μου έδωσε φτερά
να κυνηγώ τα όνειρά μου τα πιο σπάνια

πότε ρεμάλι μες στου δρόμου τα στενά
πότε περήφανος αητός πετώ στα ύψη
μία αγάπη περιμένει στη γωνιά
και μία άλλη που ποτέ δεν θα γυρίσει

είμαι εγώ που περπατώ μες στη ζωή
που κουβαλάω το σταυρό του μαρτυρίου
πότε θεός πότε θνητός πάνω στη γη
με ένα πρόσωπο διαβόλου ή αγίου

ελπίδες ψεύτικες δεν χρειάστηκα ποτέ
παρηγοριά δεν δέχομαι από κανένα
άλλες νωπές κι’ άλλες κλεισμένες οι πληγές
είν’ ότι φύλαξε η ζήση για εμένα.
[align=center][/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αφιερωμένα σε μένα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
CHЯISTOS P
10-09-2007 @ 08:28
President quo vantis ? ?
Dimitri Favvas
10-09-2007 @ 08:48
Κάτι τέτοιο Χρήστο.
agrampeli
10-09-2007 @ 08:54
ελπίδες ψεύτικες δεν χρειάστηκα ποτέ
παρηγοριά δεν δέχομαι από κανένα
άλλες νωπές κι’ άλλες κλεισμένες οι πληγές
είν’ ότι φύλαξε η ζήση για εμένα.

εδώ ταιριάζουμε

πολύ ωραίο ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Spartinos
10-09-2007 @ 10:10
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΔΗΜΗΤΡΗ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
Dimitri Favvas
10-09-2007 @ 11:16
Μα φυσικά Ειρήνη. Όχι μόνο εσένα, όλους όσους με έχετε σχολιάσει!
name_dsp
10-09-2007 @ 14:15
Δημήτρη, Γειά σου!
Σπεύδω να σε προλάβω!
Η 4η στροφή αχτύπητη και όλο μαζί από τα καλύτερα σου!
Καλά να περάσεις όπου κι αν πας!
Χαιρετίσματα! ::smile.::
Αν έρθεις Ελλάδα τηλφσε μου!
elena351
10-09-2007 @ 18:37
H αγάπη δεν είναι μάχη να νικήσεις
μόνο προσπάθησε έτσι την κατακτάς
αφήσου δεν χρειάζοντε καν εξηγήσεις
σφιχτ' από το χέρι εσύ να την κρατάς.

Εσύ λοιπόν θνητέ που τον σταυρό σου
του μαρτυρίου σου μονάχος κουβαλάς
ίσως διαβόλου ή Αγίου το πρόσωπό σου
σωστά δεν 'εμαθες 'ισως γιά ν'αγαπάς.

Και τα ρεμάλια στα σοκάκια ενός δρόμου
αξία έχουν κι εχουν μάθει να αγαπούν
κι οι περήφανοι αετοί άφοβοι τρόμου
μαθαίνουν κάπου χαμηλά πιά να πετούν.΄

Ελπίδα ψεύτικη ποτέ δεν θα στεριώσει
και το καράβι της φουρτούνα θα θριψαλιάσει
η παρηγοριά στου τιμονιού τη θέση εχει σφηνώσει
μα η τρικυμία το καράβι το έχει κομματιάσει.

Είμαι κι εγώ η διαίσθηση που σε προστάζω
με πρόσωπο Αγίου κι όχι διαβόλου
τον διχασμένο εαυτό σου κουρελιάζω
και δεν με μέλει ποιός είσ' εσύ πλέον διόλου.

Αγαπητέ στιχόφιλε Δημήτρη,αυτό σου το ποίημα είναι υπέροχο,μπορώ να πώ το καλλίτερο κομμάτι της συλλογής σου.Κρίμα για την απόφασή σου να μην ξανά γράψεις,ταλέντα σαν εσένα και πολλά από τα στιχοαδέρφια μας είναι λυπηρό να σταματούν να γράφουν!!Δική σου όμως η απόφαση εσύ ξέρεις καλλίτερα...Νά ' σαι πάντα καλά σε ότι αποφασίσεις για συνέχεια!Σου αφιερώνω κάτι γραμμένο από μένα πάνω στους στίχους σου.Στο επανειδείν...Τα Σέβη μου!!! ::theos.:: ::up.:: ::yes.::
mikrimagissoula
10-09-2007 @ 18:54
Υπέροχο είναι...πραγματικά!
ελπίζω να επιστρέψεις σύντομα... ::yes.::
elbella
11-09-2007 @ 12:34
Γειά σου Δημήτρη!

Θα περιμένω αναδρομικά τα καινούρια σου, γαλήνιες θάλασσες!
Άθη Λ.
11-09-2007 @ 12:35
Καλά να είσαι όπου κι αν είσαι
καλά να είσαι και να προσέχεις...
εμείς θα' μαστε εδώ και θα σε περιμένουμε να γυρίσεις, και πάλι να σε ξαναδιαβάσουμε... εις το επανιδείν! ::love.::
manolis_br
13-10-2007 @ 16:07
Φίλε μου Δημήτρη
Οι στίχοι σου έναι υπέροχοι και με εκφράζουν απολύτως.
Εμείς οι περιηγητές του Κόσμου ήμασταν και θα ήμαστε πάντα έτσι, μιά στον Ουρανό και μιά στήν Κόλαση, μιά χαρά μιά απογοήτευση και ένα κλάμα, μιά αγάπη μιά προδοσία αλλά μην ξεχνάς οτι αυτό είναι το αλατοπίπερο της ζωής.
Περάσαμε πολά δεινά αλλά το σκαρί μας αντέχει καλά.
Να είματε παντα καλά.
Μανώλης. ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο