Μαρία Χ.
10-09-2007 @ 16:09 | "Γιατί είσαι τόσο φοβισμένη
..Και δίνεσαι τόσο εύκολα;" Τ. Σ. | |
Eridanus (Γιώργος Β...)
10-09-2007 @ 16:13 | "Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή..."
απο τη μήτρα στο μνήμα και στο ενδιάμεσο τί? μα η ΖΩΗ φυσικά που όντως είναι θάλασσα ανοιχτή και απρόβλεπτη...
| |
CHЯISTOS P
10-09-2007 @ 16:15 | Απο τα πιό φοβερά σου κομμάτια είναι αυτό, καλή μας Μαρία ! Μου σηκώθηκε η τρίχα !
Εξαιρετικό και αγαπημένο κι αυτό σαν και σένα ! ! | |
ivikos
10-09-2007 @ 16:17 | κάθε κελάρυσμα είναι πανέμορφο, κι αυτό μοιάζει με κελάρυσμα ψυχής, μπράβο σου ::up.:: ::up.:: | |
Spartinos
10-09-2007 @ 16:19 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΑΡΙΑ ::up.::
ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΣΤΟ Π ::yes.:: | |
Paxatouridis
10-09-2007 @ 16:22 | αισθητική πανδαισία...
και οι έννοιες να παλεύουν πανέμορφα να γίνουν υπαρξιακές..
πολύ καλό, μπράβο... | |
spil †
10-09-2007 @ 16:32 | "Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή..."
Καταπληκτικό κι όχι, για μένα, απρόσμενο το πέταγμά σου
σε μοναχικές βουνοκορφές !!!
Μ Π Ρ Α Β Ο !!! | |
Μαρία Χ.
10-09-2007 @ 16:35 | Μην μες λες "καλή μας Μαρία" Χρήστο μου.. μου χτυπάει κάπως.. αγία δεν είμαι... | |
Μαρία Χ.
10-09-2007 @ 16:38 | Δεν είναι μοναχικές οι βουνοκορφές spil.. εξού και το.. απρόσμενο πέταγμα... | |
justawoman
10-09-2007 @ 16:50 | Με τον τελευταίο σου στίχο να κυριαρχεί... είναι όλο μια ωδή στους ανθρώπινους δρόμους των ανήσυχων πνευμάτων!
(Μην το σκεπάσεις με άλλα, σήμερα... δώσε ευκαιρίες στους αναγνώστες σου Μαρία)
| |
Μαρία Χ.
10-09-2007 @ 17:01 | Έστω κι αργά.. απάντησα ίσως - εν μέρει - στο χαραγμένο εντός μου.. ερώτημα του Τάσου Σαμαρτζή.. χρόνια πριν... Δάσκαλέ μου... | |
Μαρία Χ.
10-09-2007 @ 17:10 | Παχατουρίδη μου.. αν δεν γίνουν υπαρξιακές τελικά.. μήπως δεν έχουν κανένα νόημα;;... | |
vas
10-09-2007 @ 18:14 | πολύ ωραίο Μαρία...
(το γάλα μπορεί να ταΐζεται το κώνειο όμως όχι...
βρες κάτι άλλο... χτυπάει άσχημα...) | |
Καταχάλης
10-09-2007 @ 19:04 | Μου λένε να μην δίνομαι.. μα τότε.. τί θα νιώσω;
Σκληρά να ντύνομαι δεσμά.. ολάκαιρη ζωή;
Αφήστε με στ' ανθρώπινα τα πάθη να ενδώσω
Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή...
Μια στροφή κατακλείδα που μιλά στου καθενός μας την ψυχή...
Σ' ευχαριστούμε Μαρία.. ::theos.:: | |
Μαρία Χ.
11-09-2007 @ 12:55 | Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη
Άλλες ερμηνείες: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
----------------------------------------------------------------------------------
Σ' ευχαριστώ Τάσο μου.. που τόσο ασύστολα.. - και τόσο θερμά συνάμα - .. απάντησες σε μιαν απλή (?) μου ερώτηση εκείνη τη νύχτα στον Batman.. και έτσι απλά μου εκμυστηρεύθηκες πώς έγραψες αυτό το αριστούργημα... | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
11-09-2007 @ 16:25 | ...Πραγματικό...άγγιγμα ψυχής...Υπέροχο Μαρία μου, μας έχεις συνηθίσει βέβαια στις κορυφές, μα τούτο εδώ είναι από μόνο του...βουνό...σπάνια βγάζει κανείς την κραυγή του με τόσο μοναδικό τρόπο... | |
Μαρία Χ.
20-09-2007 @ 08:08 | http://www.youtube.com/watch?v=T0Pfb-vreWk
| |
elpidakwstopoulou
10-03-2009 @ 16:39 | Μου λέτε να μην δίνομαι.. μα τότε.. τί θα νιώσω;
Σκληρά να ντύνομαι δεσμά.. ολάκαιρη ζωή;
Αφήστε με στ' ανθρώπινα τα πάθη να ενδώσω!
Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή...
είναι πολύ δυνατό κομμάτι !! μπράβο Μαρία !!!!
::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
agrafos
11-03-2009 @ 00:36 | φοβερο πραγματικα | |
χρηστος καραμανος
11-03-2009 @ 06:59 | Μου λέτε να μην δίνομαι.. μα τότε.. τί θα νιώσω;
Σκληρά να ντύνομαι δεσμά.. ολάκαιρη ζωή;
Αφήστε με στ' ανθρώπινα τα πάθη να ενδώσω!
Μήτρα.. και μνήμα.. πόθησα.. μια θάλασσα ανοιχτή...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
 |
