| |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Χριστόδουλε για μια ακόμη φορά...Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Είναι πάρα πολύ ωραίοι οι στίχοι σου και αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι υπάρχει αισιοδοξία.....Μπράβο...Είναι πολύ περίεργο όμως που...αλληλοεπηρεαστήκαμε και παράλληλα γράψαμε κι οι δύο κάτι...και αισιόδοξο μάλιστα...(δες το «Συναισθήματα...με εικόνες»)...Περίεργα μερικά πράγματα και ανεξήγητα...τελικά όντως έχουμε κάπου εκεί έξω τους συμπαραστάτες μας....Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | omorfo | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | eikona | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Το Χειμώνα στα δέντρα τριγυρνένε τα σπουργιτάκια και έτσι δέν είναι ποτέ εντελώς μόνα τα δέντρα. Ύστερα σκέψου πόσοι καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από τα χειμωνιάτικα τοπία!! Πάντως το ποίμα σου μου αρέσει παρα πολύ γιατι δινεί μια ολοκληρωμένη εικονα των συναισθημάτων που κατακλίζουν τις ψυχές μας και οχι μόνο την αρνητική ή μονο τη θετική. Yin | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Πολύ "έξυπνο", ως πλοκή ποιήματος, πολύ "φωτογραφικό", με τις πάμπολλες εικόνες που μας μεταφέρει, σίγουρα κάτι μοναδικό!Μου έδωσες έμπνευση για μελοποίηση.Γιάννης Ζ. | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Οι εικόνες είναι πολύ ζωντανές και τα συναισθήματα πολύ έντονα. Ελισσώ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
