Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η απατημενη Paso
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130374 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η απατημενη Paso
 Παρακαλω για οποιαδηποτε ερμηνεια τεχνικων ορων χρειαστειται, κανετε σαφη ερωτηση και θα παρεται σαφη απαντηση.Μονο μη μου ζητατι να φτιαξω πληρες λεξικο.Θελει πολυ δουλεια
 
Να σκασω ημουνα. Να, αν με επιανες απο το RamAir, μπαμ θα εκανα.
Στην αρχη δεν μπορουσα να το πιστεψω. Εκεινος να με απαταει!! Πως ειναι δυνατον?
Οχι, οχι. Δεν τον επιασα στα πρασα. Αλλος μου τα 'πε του προκομενου τα χαμπερια.
Το παπι. Εκεινο τα ειδε ολα. Με εκεινο πηγε στο μαγαζι, την αλλη για να δει.

Αμ δεν ειχε μουτρα να παει με εμενα εκει περα.
Αν του βασταγε ας πηγαινε με εμενα, και θα δεις αν πισω θα γυρνουσε.
Μεχρι Σουνιο θα τον πηγαινα με "δυο ογδοντα", και στο βραχο απο κατω θα τον φουνταρα.
Αλλα με ξερει καλα εκεινος. Ξερει απο που κρατω εγω. Ξερει τι θα πει ταπεραμεντο ιταλικο.
Γιαυτο πηρε το παπι, να παει την αλλη για να δει.
Καλο φιλαρακι το παπι. Μολις γυρισε, και αφου ηπιε μια γουλια avgas να στηλωθει,
τρεχαλα ηρθε τα νεα να μου πει.
(Δεν λεω, μας προσεχει ο δικος μας. Μεχρι και το παπι το ποτιζει με avgas)

"Το και το" μου λεει το παπι. "Ο δικος σου νερα σου κανει οταν ειναι μακρια, και την παπια εδω στο σπιτι.
Εγω, τον πηγα στου μπαμπουρα το μαγαζι, να δει την πιτσιρικα.
Ραντεβουδακι μυστικο μα ακομη nothing σοβαρο.Μα ειδα πως την κιαλαρε και πως την λιμπιζοταν."

Τετοια, το παπι μου ελεγε και turbo με ειχε κανει, μα δεν τελειωνε εδω.
Ειχε κι αλλα να μου πει, μα εγω εκλεινα τ'αυτια.Δεν το αντεχα, αλλα να ακουσω.
Με επιανε αηδια, μου 'ρχοτανε τα λαδια μου να βγαλω, το καρτερ μου ν'αδειασω.

Εμενα να απατησει?Εμενα που του σταθηκα παντου?
Οπως τοτε στην Γαλλια οταν φατσα ειδαμε τον χαρο, εκεινη την νταλικα του σπανιολου οδηγου.
Αν δεν τα καρφωνα εγω, αν δεν εβαζα στους δισκους μου φωτια, που θα ητανε τωρα 'κεινος?
Και τωρα να με αφησει, για μια πιτσιρικα.
Με πλαστικα απ'το Hollywwod βγαλμενα, μα ψυχη, των computer γενα.
Πως γινεται? Πως ειναι δυνατον?
Πως μπορει να ξεχασε, εκεινα ολα που μαζι περασαμε?
Πως γινεται να ξεχασε τις στιγμες μας ολες?
Τα Σαββατοβραδα που μαζι μου ξενυχτουσε, στης παραλιας τις ευθειες.
Τις Κυριακες σε δρομους παλιους της επαρχιας, τα δεξια κι αριστερα, γκαζι φρενο των βουνων.
Τα διημερα εκεινα, που με 'λυνε τελειως την καρδουλα μου να φτιαξει.
Ντεσμο και βαλβιδες να ρυθμισει, σαν σγουοτς ρολοι, καλοκουρδισμενα να χτυπουν.
Που πηγαν ολα? Οι στιγμες εκεινες, της μαγειας οι στιγμες?
Εκεινος δεν ηταν σαν τους αλλους. Δεν κοιταζε τα λουσα, του κορμιου χαρισματα.
Πως μπορει να ξεχασε?

Να ολα τετοια εγω σκεφτομουν και με περναν τα ζουμια.
Τρεχανε των φρενων τα υγρα, μα και της μπαταριας τρεχανε κι αυτα, τα ρουχα μου τα καψαν.

Και κεινο το παπι, ολο κι αλλα να μου λεει.
Απηυδισα...Τετοια προδοσια...Απο κεινον που τον λατρεψα...
Εμενα να μ'αφησει, για μειντ τζαπαν "ραπτομηχανη"?
Κοντευα να σκασω, σαν σαρακι με 'τρωγε η ζηλεια..
Οταν επιτελους εκεινος ηρθε, δεν ειχα το κουραγιο ουτε να μιλησω, ουτε να τον βρισω.
Τιποτα.Σαν να 'μουν πεθαμενη.
Και να, κοιτα.. εκεινος γελαστος μου ερχεται, μου θελει και χαδακια τωρα...
Α να, αρχιζω να τα παιρνω παλι. Μην τολμησει πανω μου να ανεβει.
Σαν τον Αιγαια στο Σουνιο θα παει.

Να να, αρχιζει τα γλυκολογα τωρα, να με τουμπαρει παει.
Μαλλον την μυριστηκε τη δουλεια και παει να τα μπαλωσει.
Μα δεν με ξερει καλα εμενα, πως tourbo γινομαι οταν το ιταλικο με πιανει.
Να, κοιτα..... μου εχει και δωρακια, να με καλοπιασει.
Τον Ψευτη!!! Τον Υποκριτη!!!
Τωρα ανοιγει και τα κουτια.Καινουργια τακακια μου 'φερε και νομιζει θα με ριξει.
Σαν δεν ντρεπεται λιγακι....
Μα μια στιγμη... τι 'ναι τουτα?
Τι τακακια ειναι αυτα? Δεν τα 'χω ξαναδει. Μοιαζουν με κεινα...
Εκεινα που εκεινη η "μοντeλα", στα GP φορα.
χμμμ...Δεν ειναι κακος...Αλλα παλι και μ'αυτα εμενα δεν με ριχνει. Η προδοσια παραμενει.
Εκεινο τ'αλλο, που τωρα βγαζει? Εκεινο στο μακρουλο κουτι?
Μοιαζει σαν....ωωχχχ.."Σωληνακια υψηλης". Στο χρυσαφι το χρωμα, που με το κοκινο μου, παει.
Αγιε Ταμπουρινι τι μου κανει τουτος. Σκετος πειρασμος.
Να, ανοιγει κι αλλο.. ωωχχχ παλι θα με παρουν τα ζουμια. Μεχρι και το "παραφλου" μου τρεχει τωρα.
Μπιελες, σε εκεινο το χρωμα το μυστηριο, μπιελες βγαλμενες σ'εργαστηρια μαγικα εκει στην βρετανια.
Να και στροφαλος απ'αμερικη, και ψεκασμος της Γερμανιας.
ωωωχχχ...... Οσιε Πασολινι, τι μου φερνει παλι? Τι δισκος ειναι αυτος?
Ποια δεν τον εχει δει στα ονειρα της? Πες μου μια, μονο μια, που να μην ειχε ονειροξεις, με τον δισκο τουτο.
Και να που τωρα μου μιλα, μου γλυκομιλα, σαν ψιθυρος στην δεξια του αερος εισαγωγη...

"Κοιτα μαναρι μου, τι καλουδια σου'χω εγω. Κοιτα να δεις, πως τις μοντελες ολες θα τις σκισεις.
Με ταπεραμεντο ιταλικο, και τα καλουδια που φερνω εγω, πρωτη κυρια θα γενης,
του βουνου και της ευθειας, στο φαναρι και στο φρενο,
παντου με περισια χαρη, θα 'σαι το δικο μου το καμαρι."

ααχχχχ.... Αγιοι GPιδες ολοι, τι λογια ειναι τουτα,
τουτα που στο φερινγκ ακουμπουνε,
το ντεποζιτο προσπερνουν,
και κατω κει στο μοτερ μου σταματουν
στην καρδουλα μου, που πονεσε,
να μου την εγειανουν.

-------------------ΤΕΛΟΣ-------------

Και ζησαμε εμεις καλα και αυτοι ταχυτερα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ορίζοντας με(μου;)
 
stathis
19-11-2004
Καταπληκτικό.. για αυτό και εγώ δεν της πουλάω της μηχανές όταν λιώσουν κοντά μου τότε της αφήνω να φύγουν.. ‘Καλές Στροφές’
kin
19-11-2004
Μπα... Δεκαπεντε χρονια αποχης... αστα πονεμενη ιστορια.Παντως ευχαριστω για τις ευχες :)
Αγνή
20-11-2004
Τις πάω τις ιστορίες σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο