Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131528 Τραγούδια, 269625 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τ' αξημέρωτα τα βράδια (μελοποιημένο)
 
Ανεβαίναμε παρέα σ' ένα άρμα
να πατήσουμε του κόσμου τις κορφές,
είχες πει ότι μας ένωνε το κάρμα
κι εγώ πίστευα πως ήξερες τι λες.

Κι από τότε πέρασαν πολλά φεγγάρια
μα κανένα απ' το δικό μου ουρανό,
τα χαμένα, τα αξημέρωτα τα βράδια
τα περνάω με τσιγάρο και ποτό,
κι η καρδιά που δεν αντέχει τα παζάρια
με τη θλίψη έκανε συμβιβασμό.

Περπατάω σ' ένα δάσος πετρωμένο
σ' ένα τούνελ δίχως έξοδο και φως,
καθοδόν για το κοινό μας πεπρωμένο
που δεν είπες πως θα ζήσω μοναχός.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι ο Γιώργος και μόλις τέλειωσα
 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
18-09-2007 @ 01:11
Το θυμαμαι τι ειχα πει βρε...Εισαι και ο πρωτος...Βρε αγορι μου γιατι θες να σου το λεω συνεχεια? Φιλαρακι το Μοναξια μου ειναι τραγουδαρα... Οσο για το Ειχες πει μπορει να γινει τραγουδαρα....Φιλια !!!!!
Μαρία Χ.
18-09-2007 @ 01:19
... ας πρόσεχες !! Φοβερό τραγούδι Γιώργο !!!
Κανονίστε ντε καμμιά στιχοσυνάντηση... χαθήκαμε... καλημέρα !
TAS
18-09-2007 @ 01:50
Περπατάω σ' ένα δάσος πετρωμένο
σ' ένα τούνελ δίχως έξοδο και φως,

κάποιοι βαδίζουν σ' ένα τέτοιο περιβάλλον, χωρίς να το έχουν συνειδητοποιήσει ::sad.::

(καλημέρα Γιώργο, αν το πρόβλημα που ξέρεις, έχει μετριασθεί μέχρι τότε, το βλέπουμε. Πάρε τηλ. όποτε μπορέσεις..)
AceOfSpades
18-09-2007 @ 02:13
ξέρεις κάτι ρε μαν...αν σε έλεγα ''επαγγελματία'' θα σε αδικούσα..ο επαγγελματισμός για εμένα είναι η απέναντι πλευρά του συναισθήματος.
Σου αρέσουν τα δύσκολα - δεν καταφεύγεις στην εύκολη ρίμα χρησιμοποιώντας κοινότυπες καταλήξεις -της -μου -σου , ή ρήματα κατά κόρο, όλα αυτά χωρίς να συμβιβάσεις το νόημα. Δεν βασίζεσαι εξ'ολοκλήρου σε τεσσάρες στροφές ή τερτσίνες ή οτιδήποτε, το πάτε μαζί εσύ και το τραγούδι δεν πάει ο ένας τον άλλον..Αυτό βλέπω σε εσένα ..μια αρμονία...
...βάζελος να μην ήσουνα μόνο ρε γαμώ την τρέλα μου....τέσπα...κανείς δεν είναι τέλειος.......
.ΜΙΛΕΝΑ.
18-09-2007 @ 03:24
ως συνήθως υπέροχος Γιώργο μου..και το "μοναξιά μου" μια απ' τα ίδια..να είσαι καλά..καλημέρα ::hug.::
primavera
18-09-2007 @ 04:42
bravissima ::up.::
balistreri
18-09-2007 @ 04:51
είχες π(ι)ει...
Βασίλης Ιωαννίδης
18-09-2007 @ 06:04
υπεροχο τραγουδι!
ειναι σα να εχεις ενα μεγαλο
κεντρι και να με τσιγκλας
εχει συνεχεια η παρουσια σου ::up.::
Aris4
18-09-2007 @ 06:41

::theos.::

( Τι να σου πω με λογια ? )
MARGARITA
18-09-2007 @ 06:52
Να μην πιστεύεις έτσι εύκολα...έτσι σε ξεγελάει η Πανάθα κάθε χρόνο....το τραγούδι σου;;; ε! ξέρεις την γνώμη μου...φιλιά
agrampeli
18-09-2007 @ 08:23
τραγούδι με τα όλα του ::yes.:: ::up.:: ::up.::
Ντι Ντι
18-09-2007 @ 11:07
........ετσι απλα ατμοσφαιρικο και υπεροχο! ::kiss.::
αυγουστης
18-09-2007 @ 12:46
::up.:: ::theos.::
candy-candy
18-09-2007 @ 13:46
Θες και σχόλια??? Οι αποπάνω με καλύπτουν πλήρως... ::theos.::
ofilia
18-09-2007 @ 15:57
Κι από τότε πέρασαν πολλά φεγγάρια
μα κανένα απ' το δικό μου ουρανό,
κι εγω πως πιστεω πως υπαρχει ενα ομορφο φεγγαρι στον ουρανο σου? ::love.::
mikrimagissoula
18-09-2007 @ 18:24
Κλασικά...ΕΚΙ!!!
και πάντα άψογα...
Καλημέραααα...
annaΤi
20-09-2007 @ 08:01
κι εγώ το θυμάμαι...
υπάρχουν τέσσερα δίστιχα, εκπληκτικά...
"είχες πει ότι μας ένωνε το κάρμα
κι εγώ πίστευα πως ήξερες τι λες.

Κι από τότε πέρασαν πολλά φεγγάρια
μα κανένα απ' το δικό μου ουρανό,

κι η καρδιά που δεν αντέχει τα παζάρια
με τη θλίψη έκανε συμβιβασμό.

καθοδόν για το κοινό μας πεπρωμένο
που δεν είπες πως θα ζήσω μοναχός."

πού χάθηκες δυο μέρες, εσύ? ::huh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο