Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ματαιωμένος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ματαιωμένος
 
Οι μέρες του φθινοπώρου
αλυχτούν μέσα στη νύχτα
Αγέλη πεινασμένη
αναμένει να τραφεί με τις σάρκες των ωρών
Περιφέρω τη λύπη μου στα άδεια δωμάτια
Την παρατάσσω απέναντι στο μέτωπο της χαράς
Μπροστά μου το ποίημα
ζητάει άγρια την αφορμή του
Σπάω τις μύτες των μολυβιών πάνω στα τζάμια
Αναιρώ κάθε αξία ποιητική
Κάθε υγρό ελιγμό των λέξεων
που εκβάλλει πάνω στο χαρτί
Δεν επιθυμώ να αποτυπωθώ

Τι θα ωφελήσει αν με δείτε;


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
radua
19-09-2007 @ 14:07
Τι θα ωφελήσει;
Θα ενώσουμε τα ποτάμια της λύπης μας και θα βλαστήσει έμπνευση,μοίρασμα.Θα λιπάνουμε την καρδιά μας και θα γεννήσει αγάπη.Αποτυπώσου!Θα γίνουμε ιχνηλάτες να σε βρούμε καλέ μου Monody ::yes.::
Monody
19-09-2007 @ 14:19
Επιχειρώ διστακτική ανάδυση εκ της θλίψεως
για να συστηθώ
με το μόνο τρόπο που ξέρω
Συλλαβίζοντας ποιήματα.

Υ.Γ. Καλή μου Γαλήνη χαίρομαι που σε συναντώ
Ευχαριστώ για τη προσφορά της οδύνης.
justawoman
19-09-2007 @ 14:51
Πως να ανταπεξέλθω σ' αυτή την έκπληξη, που μόνο χαρά μπορεί να μου προκαλέσει;
Ίσως κι εγώ με τον μόνο τρόπο που ξέρω... συλλαβίζοντας
Σε καλωσορίζω, λύκε της στέπας με μια μικρή αφιέρωση

Σε γνωρίζω απ’ τη σκιά σου
απ’ τις ρυτίδες της αφής σου
το άρωμα της προσμονής σου
τους υδρατμούς των στεναγμών σου
στις τιποτένιες μέρες της αγάπης

Μα περισσότερο σε γνωρίζω
από τα χρώματα της λύπης σου
το εναργές της ερημιάς σου φως
από τις σιωπηλές του έρωτα ‘γωνίες
σώματος εκλιπόντος

Ώρες μετά… μέρες ή χρόνια
δε θυμάμαι
αν ήσουν φως γυμνό ή πολυάνεμο πέλαγος
δε θυμάμαι
αν νους ενέδωσε ή σάρκα συνετρίβη
δε θυμάμαι

Έχει κι η μνήμη βλέπεις
το βυθό της

margatsif
19-09-2007 @ 15:42
'' Υγρός ελιγμός των λέξεων που εκβάλλει πάνω στο χαρτί'' .Φοβερό!!!! Καλώς ήρθες Monody! ::smile.::
Monody
20-09-2007 @ 05:45
Ευχαριστώ την Κυρία της ποιήσεως [Στέλλα]
για τις ευχές.
***
margatsif Ευχαριστώ,στέλνω χαιρετισμό
Εργάνη
20-09-2007 @ 08:06
Ποίηση!!!
::smile.::
Monody
20-09-2007 @ 08:13
Η ποίηση είναι χρησμός
Μόνο όταν απουσιάζεις από το γήινο
Ερμηνεύεις.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο