Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνθρωποι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνθρωποι
  ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ Millie. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ. ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΤΕ ΤΕΛΟΣ...
 
ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΜΟΙΡΑ
ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ, ΜΙΑ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΛΟΓΙΕΜΑΙ

Οι άνθρωποι απελπισμένοι αναζητούν ελπίδες
Ψάχνουν να βρουν την αλήθεια
Μα όταν την βρουν, αν την βρουν, γυρίζουν την πλάτη τους σε αυτήν
και συνεχίζουν πάλι στο σκοτάδι
Οι άνθρωποι θυσιάζονται για την πατρίδα τους
Χύνουν το αίμα για τη σημαία τους
Οι ίδιοι πάλι, κλέβουν τη χώρα τους
Απατούν τους συνανθρώπους τους
Αδιαφορούν για την οικογένειά τους
Βρίζουν και χτυπούν τα παιδιά τους.
Οι άνθρωποι είναι απεγνωσμένοι.
Φτιάχνουν θεούς στα μέτρα τους.
Λατρεύουν ό,τι θέλουν όπως θέλουν.
Μαλώνουν για θεούς που ποτέ δεν αγάπησαν.
Για κόσμους που ποτέ δεν είδαν ούτε καν ονειρεύτηκαν
Κλείνονται μέσα σε σύνορα για να νιώσουν ασφαλείς
Χωρίζονται σε μαύρους, κόκκινους, άσπρους, κίτρινους
Γίνονται σπουδαίοι...
Φτιάχνουν μεγάλα κτίρια, σχολεία, αεροδρόμια, εργοστάσια, πάρκα, σκουπίδια,
παιδιά, τάφους, σφαγεία, πορνεία...
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε καλούς και κακούς
Χωρίζονται σε φυλές, εθνικότητες, χρώματα, ομάδες
Από τότε που υπάρχουν μόνο χωρίζονται
Ποτέ δεν ενώθηκαν.
Οι άνθρωποι θέλουν να ζουν κοντά σε ανθρώπους...
Αλλά ποτέ άλλοτε οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές τους
τόσο απομακρυσμένες (έχει δίκιο ο Σαμαράκης)
Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν
Άλλοι σοφοί, άλλοι τρελοί, άλλοι ανώνυμοι
Απογυμνώνονται, αποξενώνονται, αλλά παλεύουν
Αγωνίζονται να κόψουν το τσιγάρο, το χασίς, την ηρωίνη, την κοκαΐνη, τις φλέβες τους.
Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος που λέει ψέματα σε άλλους ανθρώπους
Αυτό δεν θα το έκανε ποτέ ένας ελέφαντας σε έναν άλλο ελέφαντα
Ούτε μια μαϊμού σε μια άλλη μαϊμού
Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος που σκοτώνει το ίδιο το είδος της
Κανένα άλλο πλάσμα δεν το κάνει αυτό
Θα ήθελα να σας αναφέρω για ανθρώπους βιαστές, παιδεραστές, δολοφόνους και
πολιτικούς
Θα ήθελα να μιλήσω για αρρώστους, για σακάτηδες, για όσους δεν μπόρεσαν να
ζήσουν μια ζωή όσο μια χελώνα, για εκείνους που δεν έχουν να φάνε, για εκείνους
που δεν έχουν να πιούνε, για εκείνους που πέθαναν πριν γεννηθούν επειδή κάποιοι
αποφάσισαν λάθος για εκείνους. Για εκείνους που αυτοκτόνησαν ψάχνοντας τη
λύτρωση από τη κατάντια αυτή
Για όλους εκείνους που ψέλνουν ύμνους και προσεύχονται και ύστερα κοιμούνται
ήσυχοι.
Για εκείνους που βιάζουν τα παιδιά τους...
Για εκείνους που έκαναν το κακό καλό και το διδάσκουν στις πλατείες...
Για εκείνους που δεν έμαθαν ποτέ να αγαπούν με τη καρδιά, αλλά με τα λεφτά
Αλλά ξέρω τι θα μου πείτε
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΕΤΣΙ
ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΠΛΕΥΡΑ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ

ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ
ΚΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ

Έχουμε κι ένα καλό σαν είδος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, εμείς οι άνθρωποι, σε
σχέση με τα άλλα πλάσματα που δεν έχουν κάτι παρόμοιο
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ
AΚΟΜΑ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Kosta71…κατ’ αρχήν Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αφιέρωση...!!! Θα σου πω ότι όσα έγραψες νομίζω πως όλοι τα ξέρουν και τα έχουν σκεφτεί...Όσον αφορά εμένα προσωπικά....άστο....με απασχολούν καθημερινά....ξέρω πως είναι δύσκολο να αλλάξουν τα πράγματα και επίσης ξέρω ότι στην εποχή που ζούμε οι περισσότεροι δεν έχουν ηθικές αξίες , φραγμούς και όρια.....Όλα αυτά με στενοχωρούν ιδιαίτερα και με τρομάζουν...Δεν εθελοτυφλώ...αν και έχω τη φαντασία μου ξέρω πολύ καλά να τη ξεχωρίζω από την πραγματικότητα.....δεν μπερδεύω ΠΟΤΕ αυτούς τους δύο κόσμους...όμως...προσπαθώ όσο μπορώ και όσο περνάει από το χέρι μου να συνεισφέρω κι εγώ κάτι...μπορεί να είναι μηδαμινό...μπορεί να περνάει απαρατήρητο...όμως με ενδιαφέρει περισσότερο ότι και αν γίνεται γύρω μου εγώ να είμαι ο εαυτός μου και να μη τον χάσω ποτέ...Προσπαθώ να βελτιώσω τα στοιχεία που ήδη υπάρχουν μέσα μου και να παλέψω για πολλά πράγματα....για ‘μένα αξία έχει να κάνεις κάτι και να σε γεμίζει...βέβαια μιλάω για καταστάσεις φυσιολογικές και νορμάλ έτσι? Γιατί και ένας που σκοτώνει μπορεί να τον γεμίζει....Όμως υπάρχει μια διαφορά μεγάλη...ποίος από τους δύο θα ζει εγκλωβισμένος σε ένα κόσμο με ερινύες? Ποιος θα έχει τη ψυχή του πιο ήρεμη από τους δύο? Γιατί υπάρχει πάντα μια αλήθεια....κάποια στιγμή ότι έχουμε κάνει είτε κακό, είτε καλό θα φανεί και σίγουρα όλοι θα το πληρώσουμε....αντιστοίχως....Προτιμώ λοιπόν να έχω θετικές σκέψεις, να είμαι αισιόδοξη και να παλεύω για όλα όσα έρχονται κατά διαστήματα. Κι εγώ έχω περάσει και θα περνάω άσχημα....δεν μου έρχονται όλα ρόδινα....απλά προσπαθώ όσο μπορώ να βάζω ένα μικρό λιθαράκι...μαζί με άλλους οι οποίοι δεν είναι σαν κι αυτούς που περιγράφεις αλλά ʼνθρωποι με το Α κεφαλαίο....και ξέρεις κάτι? Υπάρχουν ακόμα....Σίγουρα δεν είμαι Αγία έτσι ? Ούτε θέλω να φανώ «κάπως» κι εγώ έχω κάνει λάθη και θα κάνω....όμως προσπαθώ από τα λάθη μου να μαθαίνω και να μη τα επαναλαμβάνω....Όλα αυτά που ανέφερες ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν....όσο σκληρό και αν ακούγεται...καλό είναι όσο περνάει από το χέρι μας να τα αποτρέπουμε αν μπορούμε και να...ΜΗ γίνουμε σαν όλους αυτούς που αναφέρεις....μπορεί να μην είναι το ιδανικό....αλλά είναι....κάτι....Millie
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
DEN EXIES ADIKO........milas sosta. kostas71

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο