| |
Ήρθες καινούρια μέρα
επάξια φορτωμένη με γιασεμιά
εξακοντισμένο φως λουόμενη
και το χνάρι του ποδιού
εισχωρώντας σε μια έμπαση.
Θά 'λεγα δικαιολογημένα
πως προφητεύεις επίνοια
πως εξορμείς για την προορισμένη εισφορία
απ' άκρα σ' άκρα του καιρού
μεμιγμένου μ' ονείρατα
στα χέρια κρατώντας
σχοινί και στάχυ.
Δυσκολεύεσαι να περπατήσεις
στα απότομα των πραγματικών χωμάτων
μα να το χιλιοειπώ
έχει διαγραφεί μέσα στην προσδοκία
η αμετάκλητη ευφορία σου.
Και τον καρπό και το πίσω και το τώρα
συλλέγουν οι ονειροποιοί
κλωθωσυνάζουν την άνοιξη
σε πείσμα των απαξιωτών
εκολλάπτουν χαμόγελα.
Γιατί γνωρίζω το ατελείωτο των πτώσεων
τον εξυβρισμό του χιονιού
το παντερειπωτικό ερήμωμα
και δε μιλώ στα χαμένα.
Παρά επιστρέφοντας απ' έναν άλλο ουρανό
κοιτώ κατάματα το υβρίδιο της νέας γής
και χαμογελώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
