| |
Μια γωνιά του παραδείσου καλύφθηκε με πάγο.
Και οι ψυχές οι ήρεμες, με τη μορφή αερικών σωμάτων, σάστισαν…
Και οι καρδιές οι μετέωρες, που ποτέ δεν ένιωσαν την έννοια του χώρου και του χρόνου, παραμέρισαν…
Τοξοβόλοι άνεμοι τριγύρω στάθηκαν…
Ταμπούρλα, πίπιζες και κραυγές μαγεμένων ξωτικών γέμισαν τον ουρανό…
Μια ανάσα σιωπηλή, ζεστή φωλιά των πελαργών, ένωσε τις σκέψεις, έδιωξε τον φόβο και…
Ο Κεραυνός ο Μάγος έλαμψε…
Τα άστρα τύφλωσε…
Τον πόνο θέρισε…
Τον πάγο χτύπησε…
Ο παράδεισος εσείστει και βουβάθηκε…
Ο ουρανός θόλωσε…
Ο πάγος ράγισε…
Μια κόκκινη σταγόνα έσταξε…
Το πρώτο τύμπανο χτύπησε…
Η πρώτη, ανατριχιαστική, κραυγή δάκρυσε…
Οι τοξοβόλοι όπλισαν, άνεμοι εκτοξεύτηκαν, ο πάγος έσπασε…
Κόκκινο έτρεξε…
Φωτιές ανάψαν οι καρδιές…
Ο πάγος έλιωσε…
Και οι ψυχές οι ήρεμες ξανάκλεψαν την έννοια του χώρου και του χρόνου…
Μια γωνιά του παραδείσου καλύφθηκε με κόκκινο…
Σαν ξωτικό το κόκκινο με φώναξε… Με κάλεσε…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
