Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269518 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βενετσιάνα
 
Είπε να ξεσκονίσει το τρυπημένο του σακάκι
μα εκάθησε στην άκρη του δρομάκου μες το χιόνι
κάποιος τον εκορόιδεψε απ το παλιό πλακόστρωτο σοκάκι
κι εσκέφθηκε:"τίποτα δεν μου μένει πια παρά η σκόνη".

Παρ'όλα αυτά περπάτησε για χρόνια μες στουσ δρόμους
μια ιδέα τόσο όμορφη στοίχειωνε το μυαλό του,
μα η δυστυχία τον πλάκωνε,κατάπιε πολλούς πόνους
και ξεψυχούσε αργά-αργά τ'όμορφο όνειρό του.

Νύχτες πολλές χαθήκανε μέσα στη μοναξιά
κι αναρωτιόταν ποιο το νόημα της άχαρης ζωής του
τα βράδια τόσο μελάγχολα του ράγιζαν την καρδιά
κι έψαχνε την ελπίδα του στα βάθια της ψυχής του.

Η ελπίδα τούτη έμοιαζε μια άυλη οπτασία
κάποιες γυναίκες μακρινές που χάνονταν στο βάθος
κι εκείνος πάντα ένιωθε τεράστια δειλία
τον εαυτό του έβριζε που του 'λειπε το πάθος.

Κάποιες βραδιές τον βρήκανε να κλαίει στην Αγγλία
που ανίκανος αισθάνθηκε να ερωτευθεί κι αυτός
και πήγε στην πιο όμορφη πόλη τη Βενετία
εκεί να βρεί το θάνατο, μονάχος σαν λεπρός.

Μα η Βενετία πόλη χρυσή και ομορφιές γεμάτη
εκεί που αυτός χανότανε σ' έναν αργό πνιγμό
μια μοιραία ύπαρξη του έκλεισε το μάτι
και τον οδήγησε στου αληθινού έρωτα το χορό.

Γλυκιά ήταν τα χείλη της κι Αγάπη όλα μηνούσαν
συναίσθημα που δεν γνώριζε το άθλιο κορμί
πουλιά πετούσαν γύρω τους λουλούδια παντού ανθούσαν
κι ένιωθε σα να έπινε το πιο γλυκό κρασί.

Απ' τη μοναξιά του τόσο πιο με μιας είχε γλιτώσει
και τα όμορφα τα μάτια της φωτιά παντού σκορπούσαν
της αγκαλιάς της της ζεστής αποζητά τη νιόση
σαν τα λευκά της δάκτυλα τριγύρω του πετούσαν.

Κι έτσι ενώ εξέχναγα το χάδι απ' τη μάνα
ένας παράδεισος τρελλός απλώθηκε μπροστά μου,
την κόρη την μονάκριβη τη λέγαν Βενετσιάνα
που απο το σκότος έβγαλε τη θλιβερή καρδιά μου...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ftx
23-11-2004
θέλει δουλειά
annaΤi
23-11-2004
Γιατί να αλλάξει;;; Πάντως, θα ρωτούσα κι εγώ, αν είσαι fun των Κρίνων, ή κάποιος από τους ίδιους.... --- όντως θέλει λίγη δουλειά... πχ, στην τελευταία σου στροφή, αλλάζεις το πρόσωπο, από τρίτο ενικό, ξαφνηκά σε πρώτο ενικό-- Και ενώ μου άρεσε η ιστορία και η αισιοδοξία της... επέτρεψέ μου να γίνω λίγο κακιά... αλλά βρε παιδί μου... μπατηράκι και με σκισμένο σακάκι, πως πήγε Αγγλία και μετά Βενετία;; Αν μπορούσες να το "στρώσεις" λίγο, θα γινόταν πολύ καλό!!
diafana krina
23-11-2004
Φυσικά και είμαι fun των Κρίνων εδώ και 5 περίπου χρόνια, πιστεύω σε συτά οφείλω το ενδιαφέρον μου για την ποίηση. Το πρόσωπο αλλάζει επίτηδες αν και θα μπορούσε να μείνει άνετα σε γ ενικό για να εκπλήξει τον αναγνώστη, και να καταλάβει ότι η ιστορία που αφηγείται ο γράφων τελικά έχει πρωταγωνιστή τον ίδιο.
Ανώνυμο σχόλιο
25-11-2004
omorfes eikones...v
Ανώνυμο σχόλιο
01-12-2004
Στυμφονω.....Να αλλαξεις ονομα. Δεν ειναι πρεπον κα κυκλοφορεις με πολλα ονοματα.Επισης το να κρυβεσαι(κατι ξερω και εγω απο κρυψιμο)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο