Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Συναυτουργός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130743 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συναυτουργός
 νυκτωδίες...
 
Κρατώ λέξεις πολύτιμες
Αισθήματα εύθραυστα
προσεγγίζουν την απομάκρυνση
Στις ανεπιθύμητες μνήμες
μπερδεμένα όλα. Όνειρα μάστιγες
ύπνου βαθύ κι άνειρμου τρόμου
Μικρές εκρήξεις γεμίζουν τα κενά
μιας βλάσφημα ανιαρής πραγματικότητας
Ο χρησμός δίκαιος, ταλαντευόμενος
Δε λησμονείται το χιόνι κι ας λιώνει

Συναυτουργός η βουερή νύχτα

Η συντέλεια του αιώνα
κενή από επίγειες έγνοιες
διαχέεται επί των σωμάτων
ολισθαίνει υπό των τραυμάτων
κι αποθνήσκει υπέρ επιθυμιών

Με αναγεννημένο δέρμα
σε ιριδίζον φως
βλασταίνει νέο χρόνο
κι αυτούσιο στοχασμό



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Are you talking to me?
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
ivikos
27-09-2007 @ 18:20
όπως σε κάθε νυχτωδία... συναυτουργός η βουερή νύχτα......

σε κάθε όμορφο ποίημα, συναυτουργός... Στέλλα

μπράβο σου ::up.::
Aris4
27-09-2007 @ 18:23
Και οι αυτουσιοι οργ .. σμοι καλοι ειναι !! ::blush.:: ::blush.::

Στελααααα ::kiss.::
foteinos
28-09-2007 @ 00:03
δεν λησμονείται το χιόνι, κι ας λιώνει...το ξέρω ::love.::
TAS
28-09-2007 @ 00:51
Κάπως μου ήρθε, σήμερα να ξεφύγω για λίγο απ’ τις
υπαρξιακές προσεγγίσεις…να το δω πιο «κοινωνιολογικά»..
Ξέρεις, πως κι εγώ μαζί σου είμαι…δίπλα στις μικρές εκρήξεις
που …γομώνουν κενά, με συναυτουργό την βουερή νύχτα…
Μα με πιάνει ίλιγγος σαν σκέφτομαι, πόσες εκατοντάδες
εκατομμύρια ανθρώπων σ’ αυτό τον πλανήτη ..
ορέγονται και θεωρούν την δική μας
«βλάσφημα ανιαρή πραγματικότητα»
ως τον παράδεισό τους
ως όνειρο μακρινό και άπιαστο…

σπεύδω να εξαφανιστώ απ’ τα χωράφια των κοινωνικοπολιτικών αναλυτών,
πριν η βλάσφημη ανία, αποδεκατίσει κάθε κατάλοιπο παλαιών μελοδραματικών εποχών
::love.::
αθέρας
28-09-2007 @ 00:58
::oh.::

::smile.::

::yes.::
« Ακρόνειρο »
28-09-2007 @ 02:43
http://www.youtube.com/watch?v=tTxTs9-6g0Y

Με ταξίδεψες όπως το χρειαζόμουν..
Καλημέρα Στελλάκο μου.
ψιτ-ψιτ
28-09-2007 @ 04:09
::wink.:: ::cool.::
justawoman
28-09-2007 @ 05:11
την καλημέρα μου σε όλους τους φίλους
αυτουργούς και συναυτουργούς στα δρώμενα της στιχόπολης
::smile.::
CHЯISTOS P
28-09-2007 @ 06:07
"..Η συντέλεια του αιώνα / κενή από επίγειες έγνοιες / διαχέεται επί των σωμάτων / ολισθαίνει υπό των τραυμάτων / κι αποθνήσκει υπέρ επιθυμιών..."

Μα πόση φαντασία σκέψης και λόγου έχεις βρε Στέλλα !
balistreri
28-09-2007 @ 06:38
ηθικός ή φυσικός;
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
28-09-2007 @ 07:53
Δε λησμονείται το χιόνι κι ας λιώνει

Καλό σου απόγευμα Στέλλα δεν λησμνείται ό,τι χάνεται
απλά χάνει την υλική του μορφή, την ουσιαστική του παρουσία... ::yes.:: ::devil.:: ::love.::
guesswho
28-09-2007 @ 12:12
Πώς το περιέγραψες τώρα αυτό; ::oh.::
Προετοιμασμένη σε διαβάζω κάθε φορά....
κάθε φορά με πιάνεις απροετοίμαστη. ::hug.::
touristas
28-09-2007 @ 12:49
::xmas.::
αυγουστης
28-09-2007 @ 14:02
::up.:: ::up.:: ::love.::
zentikes
28-09-2007 @ 15:32
Η συντέλεια του αιώνα
κενή από επίγειες έγνοιες
διαχέεται επί των σωμάτων
ολισθαίνει υπό των τραυμάτων
κι αποθνήσκει υπέρ επιθυμιών


οταν η ψυχη γινετε λεξεις

και εχεις πολυ απο την πρωτη και
ευτυχως ξερεις να την κανεις λεξεις ::love.::
AleXandros K.
28-09-2007 @ 15:54
Καλησπέρα Στέλλα μου...
δε ξεχωρίζω τίποτα....πολύ ωραία γραφή!
justawoman
29-09-2007 @ 03:18
ευχαριστώ σας φίλοι για το πέρασμα
::smile.::
M.is
29-09-2007 @ 03:28
Μου συμβαίνει καμιά φορά να θέλω να σχολιάσω
κάτι πραγματικά υπέροχο... και να μην έχω λέξεις...
"δανείζομαι" λοιπόν την πρώτη φράση σου...
κι αλλάζω τη λέξη ενδιάμεσα...την κάνω 'σκέψεις'....
κι αφήνω ένα χαμόγελο εδώ... ::smile.::
poetryf
29-09-2007 @ 05:00
Καλησπέρα Στέλλα μου.
Υπέροχο γραπτό (δεν περίμενα και κατι αλλο από σενα, χεχε)
με εξαιρετικό τελείωμα.
Νομίζω πως θα το χαιρόταν και ο Φροϊντ και ο Νίτσε
(if you know what i mean) ::yes.:: ::hug.:: ::love.::
Φιλάκια!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο