| |
Τα φώτα της πόλης σβήσανε πάλη,
τα αστέρια μόνο φωτίζουν τον ουρανό.
Με μόνο οδηγό το φεγγάρι και πάλι,
συνεχίζω να σ' αγαπώ...
Το πρωί θα ξυπνήσω χωρίς διάθεση,
για τα όνειρα που με κυνηγούσαν χτες βράδυ.
Μα τα όνειρα δημιουργούσαν μια αντίθεση,
στο τρελό μου λιβάδι...
Νύχτωσε!!! και πάλη ουρανέ...
Βγάλαμε από το σκοτάδι...
Μίλησε μου άγγελε...
Μην φοβάσαι την σκανδάλη...
Και η 'μέρα τελειώνει ποιο γρήγορα,
από 'τι οι δική μου εφιάλτες.
Του μυαλού μου τα σύνορα,
νεκροί επιβάτες...
Σε χάρτινα είδωλα ψεύτικης μοίρας,
με δίχως ώρια σε αυτήν την μάντρα.
Στα σκοτεινά νερά της παλίρροιας,
σ' αγαπώ ακόμα Αλεξάνδρα...
Νύχτωσε!!! και πάλη ουρανέ...
Βγάλαμε από το σκοτάδι...
Μίλησε μου άγγελε...
Μην φοβάσαι την σκανδάλη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
