| |
Χρονια κι αυτα...
ταξιδια τοσα...
μαχες,
ιστοριες
κι αλλα πολλα
τι εχουν δει, τα ματια τουτα...
Και τωρα εδω,
στου λιμανιου τη ταβλα
εδω ακουμπησμενα ολα
και τα φλουρια...
και τα στολιδια...
τα πλουμιστα μου ολα
για ενα ποτηρι ρουμι
για μια φακη και λιγη ρεγγα
το κορμι μου να τραφει
το μυαλο να κοιμηθει
Εγω ο πολεμισταρας
των στοιχειων ο τρομος
να 'μαι τωρα δω,
στην ταβλα
τουριστων διασκεδαστης
για διο γροσα, ιστοριες να πουλω
μονο για το ρουμι,
για να πιω
να πιω, να κοιμηθω,
τις ιστοριες να ξεχνω
κι οταν ξυπνω και τις θυμαμαι
τοτε τις πουλω, για να κοιμαμαι
πανε ολα
ολα στου λιμανιου την ταβλα
και τα στολιδια,
και τα φλουρια,
και κεινο το Δαμασκηνό
το απ ατσαλι καμωμενο
ακομα και εκεινη η λατρευτη
που για κεινη γιναν ολα
κι εκεινη εκει στην ταβλα
κεινη η "πραματεια"
και τωρα,
τη στιγμη τουτη που μιλω
εγω, σκασμενος απ το ρουμι
μα χωρις να κοιμηθω
εδω μπροστα μου το΄χω
το κοιτω,
κι οι ιστοριες μου ξυπνουν
οχι εκεινες,
οχι εκεινες που πουλω
οι αλλες,
οι δικες μου
σαν τουτο δω εγω κοιτω
ετουτο της Βαγδατης
σαν την λαμα του κρατω
εκεινη την σαν καθρεπτη
την βαρια,
την φαρδια,
την απο πονο καμωμενη
του γερου που΄τανε νιος
Κει στη λαμα μεσα
κεινο εκει ανοιγει
των αιωνων το βιβλιο
τις ιστοριας αγρυπνος φρουρος
φαντασματα οι θρυλοι
απ την λαμα ξεπηδουν
με ζωνουν,
γυρω μου χορευουν,
σαν το μυαλο μου να ζητουν
μα να αγγιξω δεν μπορω
το απλωσα το χερι
μα να πιαστουνε δεν ειναι μπορετο
φαντασματα οι θρυλοι
του μυαλου μας γενα
μα στων αιωνων το βιβλιο
τα 'δα εγω γραμενα
κεινα κει δεν φταινε
φαντασματα ειν'αυτα
το σπαθι μου φταιει
εκεινο της Βαγδατης
μονο να τα φερνει ειναι
κεινο, μονο να τα φερνει
μονο να τα δεις
Για να πιασεις
να τα αγγιξεις
θελει τ'αλλο το σπαθι
κεινο που σπαθι δεν ειναι
λαμα βαρια δεν εχει
ουτε και καθρεπτη
δεν ειναι για να δει
μονο για να αγγιζει
εκεινο που δεν σφαζει
εκεινο απο μελανι καμωμενο
μα δεν λερωνει,
μα ουτε σε χαρτι θα γραψει
μουτζουρες ολα θα γενουν
εκεινο μονο να χαραζει
στην πετρα, στον βραχο
στους αιωνες
εκεινο το πιο σκληρο
κι απ της Δαμασκου τ'ατσαλι
κι απ τον πονο της Βαγδατης
κι απο τον βραχο της ντροπης
εκεινο που΄θελα
μα να το΄χω δεν μπορω
εκεινο το ξιφος
το μακρυ, το λεπτο, το γαλαζιο
το σαν κρυο
Το Αλεξανδρινο το ξιφος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
