stixoi.info: Κάθετη Πτήση

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάθετη Πτήση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130924 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κάθετη Πτήση

Από κάτω προς τα πάνω

[I]Mονόδρομος...[/I]

[I]Με βήματα ξεκίνησα μπροστά πατώντας στου ονείρου τα κενά
τους ουρανούς φαντάστηκα απ’ την εικόνα πιάστηκα
μα ύστερα την άφησα ταξίδεψα συνάντησα πηγές και ποταμούς.
Ποιο τραγούδι μας καλεί; γιατί μοιάζουμε πολύ άνθρωποι απ' άλλη γη;[/I]

Στου ύπνου τις πύλες τρεις φορές σ’ αρνήθηκα.

Με μάγεψες Μορφέα κι αποκοιμήθηκα.
Θα υποταχθώ στου Ορφέα το προανάκρουσμα
στης νύχτας το σκοτάδι ξαναθυμήθηκα
στης μουσικής τον πύργο θα οδηγηθώ
στης νότας φα τη ζάλη θα βυθιστώ.
Ποια μουσική ταξίδεψε τα ονειρικά μου μάτια;
Ποια όνειρα ξανάσβησε της νύχτας η βροχή;
Ποια όνειρα ξανάζησες σε μάταια μονοπάτια;
Οι ψευδαισθήσεις θύμισαν της προδοσίας φιλί.
Από κάτω προς τα πάνω απ’ το χάος ως το φως
της ανησυχίας το πέπλο ξεσκεπάζω μοναχός.

Από κάτω προς τα πάνω απ’ τη γη στον ουρανό
σκαλοπάτι μόνος φτιάχνω ας μην είναι σκαλιστό.
Τοίχο άφησε ο νους μας πνεύμα ακατέργαστο
μόνος διαπερνώ σαν ήχος το αδιαπέραστο.
Μες στη σκέψη μου αφήνω ουρανό ξεσκέπαστο.
Αιωρούμενος στο χάος το σκοτάδι συναντώ
από το μηδέν αρχίζω, με τις σκέψεις πολεμώ.
Μοιάζουν οι εικόνες λάθη που γεννάει το μυαλό
όνειρα και διαφημίσεις από υπόγειο σταθμό.
Πράκτορες που ζωγραφίζουν κάγκελα και φυλακές
από κάτω προς τα πάνω από το τώρα ως το χθες.
Ανοιχτά κρατώ τα μάτια για ν’ ανοίγω μονοπάτια
η απορία εντολή, θυρωρός ένα παιδί.

Πέταξα μ’ ακόμα έχω πράγματα στα χεριά μου.
Από την αρχή κρατιέμαι και πατώ σε μια στιγμή.
Γη της μάνας ο μαγνήτης με τραβάει με στοργή
μα εγώ αναζητάω πιο ψηλά τις εντολές
τ’ όνειρο παραμερίζω και αμφισβητώ όσα λες.
Λύνω αφήνω και πετάω σ’ ένα δρόμο ερημικό
σε μια κάθετη πτήση κάτι άλλο ζητώ. Λέω ν’ ανησυχώ
να νικήσω τ’ όνειρό μου και τον ψεύτικο θεό μου.
Το σκοτάδι δίχως άστρα μοιάζει πιο αληθινό
απ’ τις μάταιες ψευδαισθήσεις που μ’ ανάγκασε να δω.
Τ’ όνειρο το κοσμικό του σταματάει η ζωή
η αλήθεια δίνει μάχες ψέματα ρίχνει στη γη.
Δίνω κάτι παραπάνω θυσιάζω τη στιγμή.
Ποιος θα ορίσει τη θυσία; Με ποια αξία; ποια τιμή;
Μια στιγμή που δε δεσμεύει την αλήθεια που θα βρω;
Κάτι δίνω κάτι αφήνω σ’ ένα δρόμο ερημικό.
Και πιο πάνω τι υπάρχει όνειρο ή αληθινό;
Και πιο μακριά τ’ αγκάθι ή βελούδο θεϊκό;

Προσκολλήσεις διαφημίσεις γέμιζαν τη φυλακή
άδειαζα τον ουρανό μου κι ήρθε πάλι το πρωί.

Matrix...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Στης Μουσικής τον Πύργο ♪♫♪♫ // ♪♫♪ Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

CHЯISTOS P 02-10-2007 @ 16:09	" Απ' το μηδέν αρχίζω και τις σκέψεις πολεμώ ! " Έτσι ! Καλό σου ξημέρωμα Θεοδώρα !
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 03-10-2007 @ 02:21	Ξερεις ματια μου, ειναι στιγμες που πραγματικα θα ηθελα να ειχα την δυναμη να αντισταθω στον Μορφεα η να του ζητησω μια χαρη, το πρωι να μην με ξυπνησει... Λύνω αφήνω και πετάω σ’ ένα δρόμο ερημικό σε μια κάθετη πτήση κάτι άλλο ζητώ. Λέω ν’ ανησυχώ να νικήσω τ’ όνειρό μου και τον ψεύτικο θεό μου !!!!!!!!!!!!!!! Τον σεβασμο μου και τον θαυμασμο μου !!!!!!
balistreri 03-10-2007 @ 03:43	ή από πάνω προς τα κάτω; (κάθετη πτώση)
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 03-10-2007 @ 04:18	Eπιλέγεις πτήση. "Είδα ασπίδες και σπαθιά μέσα στην κρύα νύχτα. Το όνειρο αίμα δεν μετρά όμως μετρά τα στήθια." Τίγρης και Δράκος
agrampeli 03-10-2007 @ 06:55	πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 03-10-2007 @ 08:27	Από κάτω προς τα πάνω απ’ τη γη στον ουρανό σκαλοπάτι μόνος φτιάχνω ας μην είναι σκαλιστό ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 06-10-2007 @ 09:48	marakos 06-10-2007 @ 13:36 ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 06-10-2007 @ 09:48	Με βήματα ξεκίνησα μπροστά πατώντας στου ονείρου τα κενά τους ουρανούς φαντάστηκα απ’ την εικόνα πιάστηκα μα ύστερα την άφησα ταξίδεψα συνάντησα πηγές και ποταμούς. Ποιο τραγούδι μας καλεί; γιατί μοιάζουμε πολύ άνθρωποι απ' άλλη γη; agrampeli 06-10-2007 @ 16:16 ::up.:: ::up.:: ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 07-01-2008 @ 03:13	μαρίλλη 06-01-2008 @ 02:10Το σκοτάδι δίχως τ'άστρα μοιάζει πιο αληθινό απ' τις μάταιες ψευθαισθήσεις που μ'ανάγκασε να δω Όμορφοι στίχοι,να είσαι καλά. Καλό ξημέρωμα να έχεις. Ναταλία... 06-01-2008 @ 09:33Εμένα μου άρεσε το πρώτο τετράστιχο ::yes.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο