Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ε π ω ν υ μ ί α Α ν ώ ν υ μ η
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269430 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ε π ω ν υ μ ί α Α ν ώ ν υ μ η
 Η πολυτέλεια της ευτέλειας
 
Ε π ω ν υ μ ί α Α ν ώ ν υ μ η

΄Ατρωτοι απο συνήθεια
στην έκθεση του κινδύνου
ηρωικοί
αποκαλύπτουν αδυναμίες τους
κρυφές ύστερες επιθυμίες

ολοσχερώς ανθρώπινο
δικό τους και πολύτιμο το παρελθόν
το κρατάνε μέσα τους
το κουβαλάνε μαζί τους

πλήρεις και πλούσιοι
στην εφήμερη ευημερία
παραδίνονται ξεχειλίζοντας
έτσι για να ξεχειλίζουν

συναίτιοι στην πρόσκαιρη αφθονία
ευτυχία πλάνη δική τους
ανόητη λαγνεία της υπεράφθονης ζωής
άτρωτοι από συνήθεια

ζοφερές σκιές που στιγματίζουν αργά
το φωτεινό χάδι της γης
άνθρωποι μοναχικοί
ακολουθούν το ποίμνιο τους
στη γυμνή ραχοκοκκαλιά των λόφων
δέρατα ζώων με χρυσαφί τρίχωμα
χρωματίζουν

στους χαμηλούς λοφίσκους
κύματα αφρίζουν
χάνονται μες τα νησάκια \
σκορπίζουνν

στεφανώνουν με λευκές κορδέλες
την επιφάνεια της θάλασσας
τάφοι ανδρών επιφανών
χάνονται στο βιολετί φως
στα σκληρά χαμόδενδρα

τεράστιοι βράχοι
φαγωμένοι βράχοι
ψυχή ζωής που χάνεται
αναίτια

ξερές κοίτες ποταμών
λαμπυρίζουν σα μαρμαρυγή
αετοί εφορμούν σε απόκρημνα βράχια
απρόσιτες βουνοκορφές



Απαγωγείς ανήσυχων ψυχών
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή

αποστειρώνουν
αποστειρώνονται παραδομένοι
χέρια ψηλά
στην επωνυμία της ανωνυμίαςτους
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή

αποστειρώνουν
αποστειρώνονται παραδομένοι
χέρια ψηλά
στην επωνυμία της ανωνυμίαςτους





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

VOULA STEKOULEA
 
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
08-10-2007 @ 07:38
Παντελή μου σε ευχαριστώ από καρδιάς, συναίτιος της δημιουργίας μου. ::love.:: ::hug.:: ::yes.::
Ελένη ευχαριστώ πούσαι εδώ και μοιραζόμαστε φιλάκια
Helene52
08-10-2007 @ 07:35
Απαγωγείς ανήσυχων ψυχών
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή
::yes.:: ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
08-10-2007 @ 07:39
Καλή μου φίλη, πες μου πως δεν τό ΄γραψες για μένα, σε ικετεύω...
balistreri
08-10-2007 @ 07:51
για σένα το 'γραψα...

- η καλή σου φίλη -
Α.Ε. ΕΠΕ
08-10-2007 @ 07:56
Παρ' το πλοκάμι σου παραπέρα ξαποδάκι
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
08-10-2007 @ 08:07
Γλυκειά μου Εταιρεία αν θέλεις σου το αφιερώνω, όμως στο ορκίζομαι δεν τόγραψα για σένα ::laugh.:: φιλάκια και μακρυά από ένοχες σκέψεις ::devil.::
Bali διαβολέα ::devil.:: πας να μας κάνεις ζημιά ζημιάρη.....
primavera
08-10-2007 @ 08:28
Καλησπέρα απο μια γνωστή άγνωστη ::hug.::
ΧΡΟΝΟΣ
08-10-2007 @ 08:30
Απαγωγείς ανήσυχων ψυχών
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή
κενη ωη κανω...μα προσπαθω... ::hug.:: ::yes.::
tomas_to_tomari
08-10-2007 @ 09:55
ποιος εγω?? ενοχος? ::whist.:: ......
artista_k
08-10-2007 @ 10:33
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ τελευταία δεν έχω τι να πω με σένα... συναγωνίζεσαι τον φίλο μου τον socrates! ::yes.::
Παιδιά, χαλαρώστε και οι δυο... Εμείς οι α-τάλαντοι τι θα κάνουμε; ::mad.:: ::love.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-10-2007 @ 10:45
Πολύ ωραίο!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Γιώργος_Κ
08-10-2007 @ 11:01
Ωραίοοοοοο..... Καλησπέρα Μαράκι! ::rol.::
TAS
08-10-2007 @ 11:28
Δεν ξέρω τι να πω πια...μένω άναυδος..όσο πάει και σε ανακαλύπτω...

Απαγωγείς ανήσυχων ψυχών
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή
::oh.:: ::oh.::
iokasth
08-10-2007 @ 11:33
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ μου ειλικρινά δεν έχω τι να γράψω. Μεγαλείο??
θαυμάζω εσένα, μέσω του ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ!
Καλό σου βράδυ. Πάντα νάσαι καλά κορίτσι μου να σε απολαμβάνουμε.
ΝεφΕλλη
justawoman
08-10-2007 @ 14:08
Κάτι τέτοιες στιγμές, αστράφτει η πένα σου Νεφέλη μου
Σε χαίρομαι ::love.::
foteinos
08-10-2007 @ 14:37
πόσο δίκιο έχεις και πως το αποδίδεις... εξαιρετικά ::smile.::
margatsif
08-10-2007 @ 15:35
Περί παρελθόντος: Η νοσταλγία του παρελθόντος είναι η τελευταία πολυτέλεια σ΄ αυτούς που δεν έχουν πια μέλλον.
Πολύ καλό το πόνημά σου Μαρία Νεφέλη!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
10-10-2007 @ 01:41
Η πολυτέλεια της ευτέλειας...Ειναι οπως ακριβως τα λες Κυρια μου. Υπεροχη η γραφη σας και μαθημα αυτος ο στιχος σας...
Απαγωγείς ανήσυχων ψυχών
μη ξέροντας πως να ευτυχήσουν
θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους
κενή ζωή..
Τα σεβη μου !!!!!!
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
11-10-2007 @ 03:51
Χαίρομαι που βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο ::yes.:: σας ευχαριστώ από καρδιάς. ::love.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο