| |
δεν τη λεν Αγγελικη
δεν ειναι του παραδεισου το παιδι
μα ψυχη σαν τη δικη της
δεν εχουν οι αγγελοι
δεν εχουν οι θεοι
οι αγιοι ουτε
δεν διστασε,
το τολμησε
μεσα στη βρωμια μου να χωθει
δεν σιχαθηκε,
(μπορει και ναι)
μα δεν τραβηχτηκε,
το τολμησε
μεσα στη βρωμια μου να χωθει
να χωθει, διαμαντι για να βρει
δεν το βρε...
μα ψαχνει
μπορει ποτε να μη το βρει
να μη το χω εγω μπορει
μα κεινη ψαχνει
γι αυτο και θα το βρει
και θα το βρει
γιατι θα το΄χει φτιαξει
με τα δακρυα...
τα δικα της δακρυα...
τη λαβα θα 'χει σβησει
και σαν τη σβησει
την λαβα μου παγωσει
τοτε ο πονος με δακρυα βρεγμενος
τα δικα της δακρυα...
διαμαντι θα γενει
το δικο της το διαμαντι
οπου και να΄σαι
να'σαι καλα
να με σχωρνας αν δεν μιλω
μα μικρος για σενα ειμαι
κι αν δεν σου γελω
σχωρνα με και παλι
μα ποιος ειμαι εγω?
οπου και να΄σαι
να'σαι καλα
κι ευχαριστω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
