Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ανάμνηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ανάμνηση
 
Σε περίμενα απόψε
κι ας μην στο είπα
και ήρθε η αλανιάρα η ανάμνησή σου εδώ
να μου γαμήσει το μυαλό
κι ύστερα όλα τα άλλα
όπως και τότε
και το κορμί σου λείπει
ποιό μαξιλάρι να ρουφά την μυρωδιά του ιδρωμένου σου λαιμού;
σε πόθησα τόσο μυστικά
που δεν υποψιάστηκες ποτέ
τη σημασία σου
μα και να ήξερες τίποτα δε θα άλλαζε
μα ούτε και το ζήτησα
το μόνο που ήθελα
ήταν να ταξιδεύω στα μαλλιά σου
να χυθώ μέσα στους πόρους σου
να λιώνω
Λιώνω
απο έναν πυρετό που με παγώνει
όπως το κρύο απο εκείνο το ξημέρωμα
απο εκείνο το βλέμμα σου
που έπεφτε στα ξερόκλαδα
και τα τσάκιζε με τη σιωπή του
Τώρα πιά δεν σ'ακούω
δεν ακούω αυτή τη γαμημένη σου σιωπή
ξεσκίστηκαν τα σωθικά μου να ουρλιάζουν σ'αγαπώ
ξεσκίστηκε η ψυχή μου
αυτή η καλόκαρδη πόρνη
σου τα κέρασε όλα
Δεν υπάρχουν πιά κομμάτια να μαζέψω
κυλάνε οι μέρες
σαν δάκρυ
στο μάγουλο ενός γέρου
χωρίς κουράγιο





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μπυρολόγιο
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

απ'της ψυχής μου το ιερό,ως της ζωής μου το μπουρδέλο..πηγαινοέρχομαι..
 
Αστεροτρόπιο (Jeny)
08-10-2007 @ 18:16
σταμάτα για λίγο τα κεράσματα...
με πάγωσες, με τάραξες, το λάτρεψα.
katia
08-10-2007 @ 20:56
Εκτονωτικο ?
Σιγουρα πολυ δυνατο!
Σαν μια κραυγη που οσο προσπαθεις εσυ να τη πνιξεις,
τοσο αυτη μεγαλωνει.. και μεγαλωνει...
μεχρι που φτανει καποια στιγμη να γινει ανεξελεγκτη η δυναμη της!
Το ξεσπασμα της τοτε ειναι αναποφεκτο και σιγουρα εκκωφαντικο ....
σαν το ποιημα σου ας πουμε..
Μ' αρεσε παρα μα παρα πολυ !!!
Φιλακιαααα
Α! και στα κατοικιδια απο ενα....
::rol.::
Α.Ε. ΕΠΕ
08-10-2007 @ 23:27
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
Εκκωφαντικά απελπισμένο, υπέροχα περιγραφικό και ρεαλιστικό.
Από τα ελάχιστα φίλη μου.
Κι αυτή η κατάληξή του. Μαχαιριά.
Στ’ αγαπημένα μου και στην ψυχή μου.
::love.::
Σελίνα
09-10-2007 @ 01:49
όταν θέλεις ρίχνεις μαχαίρια και πηγαίνω πέρα
δώθε να τα αποφύγω...
υπέροχη, δυνατή γραφή γλυκιά μου ::love.::
ΑΙΟΛΟΣ
09-10-2007 @ 03:17
Εκφραστικό και δυνατό.. Πολύ όμορφο..
Ανάμνηση που αναδύεται και βρυχάται..
Καλημέρα..
::smile.::
seizeTHEday
09-10-2007 @ 03:25
Υπέροχη Μαριάννα καλή σου μέρα!
::hug.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
09-10-2007 @ 04:24
Απολαυση !!!!!! Καλημερα Κυρια !!!!!!!!!!!
justawoman
09-10-2007 @ 04:47
Φουσκωθαλασσιές πάλι Μαριαννάκι μου?
Με τρελαίνει η παθιασμένη σου έκφραση
κι ας είναι πάντα πικρά τα αποστάγματά της
::love.::
balistreri
09-10-2007 @ 05:49
ε;;; τι μπύρα ήτανε;
TAS
09-10-2007 @ 15:00
ξεσκίστηκε η ψυχή σου...αυτή η καλόκαρδη πόρνη...
γμτ σου...
mikrimagissoula
09-10-2007 @ 18:42
κομμάτια...μια κι έξω!!!
Συγκλονιστική κι εδώ Μαριάννα... ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο