stixoi.info: Πες μου ξανά τι πέρασες

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πες μου ξανά τι πέρασες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πες μου ξανά τι πέρασες

έξω από το παραλήρημα...

Πες μου ξανά τι ένιωσες,
το ξέρουνε τα κύτταρά μου.
Πες μου λοιπόν πως ένιωσες
θέλω λίγο ακόμα
ν’ ακούσω τα λόγια σου
να καταλάβω τις λέξεις σου
απ’ τις δικές μoυ να τις ξεχωρίσω.

Πες μου ξανά τι πέρασες.
Ποια έννοια σου μεταλλάσσει το κορμί
ποιος λογισμός σου κρύβει θάνατο
ποιος παραλογισμός σου κλέβει τη χαρά
ποιος πόνος σε σπρώχνει στο μπαλκόνι
να αιωρείσαι στο κιγκλίδωμα
με σώμα ελαφρύ
και το μυαλό σου τόνος.
Κι ο φόβος άυλος σε σώνει
τη στιγμή που σε διαχέει
σε γεμίζει και σε σπρώχνει
ένα βήμα πίσω.

Ένα βήμα πίσω.
Μα η ζωή ακόμα πνιχτή
σαν υγρασία που σε μουχλιάζει.
Και δεν αναπνέεις.

Τίποτα δεν έχει σημασία πια
Ώσπου να ρθει το δεύτερο βήμα.
Προς τα πίσω κι αυτό,
με την πλάτη γυρισμένη στο παρόν
ξέρεις πως η βουτιά που δεν έκανες
δε σε γλιτώνει
μα σε πεισμώνει
ένα όνειρο πεθαμένο ν’ αναστήσεις.

Δεν το ήξερες;
Τα πεθαμένα όνειρα πίσω μας πάνε κι αυτά.
Ζωντανούς μας βάζουν στο μνήμα τους
να τα θυμιάζουμε ασταμάτητα.
Κι αυτή η μυρωδιά
νεκροφάνειας
ποτίζει τον ιδρώτα σου
και θέλει χρόνια να αποβληθεί.
Πόσα χρόνια Θε μου χαμένα.

Ο θάνατος με βία πρέπει να ‘ρθει
αλλιώς μας στέλνει μπίλιες.
Εμείς νομίζουμε πως παίζουμε
κι αυτός απλά χαμογελά σκανταλιάρικα.
Εκείνος ξέρει να περιμένει
αφήνοντάς σε να νομίζεις πως κερδίζεις
καθώς τις στέλνεις να κυλήσουν
και να σπρώξουν τις άλλες.
Τίποτα χωρίς κόπο δεν κερδίζεται
μα τίποτα με κόπο δεν ζει.

Πες μου ξανά.
Αυτό δεν πέρασες;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

vas 08-10-2007 @ 18:22	πάρα πολύ καλό...
Αστεροτρόπιο (Jeny) 08-10-2007 @ 18:27	Καλό ξεημέρωμα vas.
Aris4 08-10-2007 @ 18:42	"Τίποτα χωρίς κόπο δεν κερδίζεται μα τίποτα με κόπο δεν ζει." ::theos.:: Μπραβο Τζενουλι ::kiss.:: ::hug.::
katia 08-10-2007 @ 18:43	Δειχνει να ξερεις καλα τι περασε ! Πολυ δυνατο και παρα πολυ καλο!!! Της αρρωστιας... καλο ξημερωμα Τζενακι μο και φιλακιαααααααααααααααααα
Aris4 08-10-2007 @ 18:53	Φιλια Κατιααααααα ::kiss.:: Φιλια Σωτοοοοοοοο ::kiss.:: Αντε , τωρα που πηρα φορα , φιλια στην Ψιψινα και στην Τζιλντα !!! ::kiss.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 08-10-2007 @ 19:18	Α! καλώς τα νυχτοπούλια. Άρη χάθηκες ή μου φάνηκε;;; Κι επεισόδια έχεις χάσει. Κάτια μου όπως τα λες, της αρρώστιας. Ως εδώ για σήμερα... ώρα για ύπνο.. Τα φιλιά μου
Α.Ε. ΕΠΕ 08-10-2007 @ 23:20	Ένα κιγκλίδωμα ζητά να αιωρηθεί, μα η γκαντεμιά μου μένει σε υπόγεια... ::cry.:: Αποδοτική η αρρώστια σου Τζενούλι, αλλά και καλά που είσουνα, δεν θυμάμαι τίποτα πιο αισιόδοξο ::love.::
zentikes 08-10-2007 @ 23:26	Ακροβατωντας...................... Δεν το ήξερες; Τα πεθαμένα όνειρα πίσω μας πάνε κι αυτά. Ζωντανούς μας βάζουν στο μνήμα τους να τα θυμιάζουμε ασταμάτητα. Κι αυτή η μυρωδιά νεκροφάνειας ποτίζει τον ιδρώτα σου και θέλει χρόνια να αποβληθεί. Πόσα χρόνια Θε μου χαμένα. μπαινεις σε αλλη διασταση .................. ::yes.:: ::yes.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 09-10-2007 @ 01:47	Τίποτα χωρίς κόπο δεν κερδίζεται μα τίποτα με κόπο δεν ζει. Τάπες όλα σε δυο στίχους... ::up.:: ::yes.::
Helene52 09-10-2007 @ 01:51	Τα πεθαμένα όνειρα πίσω μας πάνε κι αυτά. Ζωντανούς μας βάζουν στο μνήμα τους να τα θυμιάζουμε ασταμάτητα. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ::yes.:: ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ 09-10-2007 @ 02:06	Ο θάνατος με βία πρέπει να ‘ρθει αλλιώς μας στέλνει μπίλιες. Εμείς νομίζουμε πως παίζουμε κι αυτός απλά χαμογελά σκανταλιάρικα. …και συνωμοτικά θα έλεγα.. Γράφεις Τζένη.. κι αγγίζεις.. Καλή σου μέρα.. ::smile.::
seizeTHEday 09-10-2007 @ 03:57	... ::kiss.:: + ::love.:: + ::hug.:: ... (Ααα, μόνο μια γλυκιά καλημέρα θα πω: σε σένα, στην αδελφούλα σου και στην ανηψούλα σου...)
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 09-10-2007 @ 04:10	Ένα βήμα πίσω. Μα η ζωή ακόμα πνιχτή σαν υγρασία που σε μουχλιάζει. Και δεν αναπνέεις...Μου χρωστας ανασες τωρα που θα 'ρθεις...Φιλια ματια μου !!!!!!!
Notios 09-10-2007 @ 04:56	εντυπωσιακό! ::up.::
justawoman 09-10-2007 @ 05:36	άσε καλύτερα... δεν είμαι σε θέση για σχόλιο Να γίνεις γρήγορα καλά, ακούς? ::hug.:: ::love.::
balistreri 09-10-2007 @ 06:12	...ξανά τι πέρασες... να το ξαναπώ;
artista_k 09-10-2007 @ 13:31	Τίποτα χωρίς κόπο δεν κερδίζεται μα τίποτα με κόπο δεν ζει... Ουάου! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
mikrimagissoula 09-10-2007 @ 18:56	"Ξέρω καλά τι πέρασες βλέπω σκιές στο σώμα ξέρω νιώθεις πως γέρασες μα κράτα λίγο ακόμα" (Ο.Ιωάννου) Αχ ρε Τζενάκι...υπέροχη!!! ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο