Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δυό ουρανοί ( Βυθός )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130533 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυό ουρανοί ( Βυθός )
  Μην το διαβάζετε αν δεν ακούτε παράλληλα τη μουσική του Κωνσταντίνου... Αλήθεια πώς γράφετε εσείς χωρίς αυτό το κομμάτι;
 
Μελοποιείται

Αγάπησα τα μάτια σου πελάου μονοπάτια
ταξίδεψα και έφτασα σ' ανήλιαγα παλάτια
πρασινογάλαζα νερά κι εγώ θαλασσοπόρος
νόθο παιδί του έρωτα που μίσεψε νωρίς.
Δικός σου στην ανατολή πετώ σαν το τραγούδι
να διασχίσω διαδρομές που άνοιγες εσύ
δεν κλείνει τ’ όνειρο η ζωή, δεν κλαίει το λουλούδι
και δε δακρύζει η αυγή με τ' άσπιλο φιλί.

Μόνο θα κλείσει η ζωή σαν βγει το όνειρό μας
δροσοσταλιά στο πέταλο θα στάξει όταν φανείς
είσαι εκείνη π' άγγιξε της νύχτας την εικόνα
σαν μέρα όλα ξεκίνησαν να ζουν απ’ την αρχή.
Το κύμα δε σου έκλεψε απ’ τη ματιά το χάδι
θαλάσσια αύρα σ’ έστειλε να έρθεις να με βρεις
θα βυθιστώ και θα χαθώ στο πράσινο του απείρου
το πέλαο είναι ανοιχτό στα σύνορα τ’ ονείρου
τι ψιθυρίζει ο άνεμος απόψε να μου πεις.

Δυο θάλασσες, δυο ουρανοί, του ήλιου άπνοια και πνοή
βυθίζομαι στα μάτια σου δεμένος στη στιγμή
όλα γεννιούνται στο μηδέν του έρωτα την ώρα
όλα πεθαίνουν στο λεπτό που φάνηκες εσύ.
Μέσα στις νότες θα χαθώ μες των ματιών το χρώμα
στου έρωτα τ' ανείπωτα τραγούδια της βροχής
μες σε λιβάδια απάτητα που δε γνωρίζουν χώμα
λουλούδια έχει η αγάπη σου, να κόψω να τα δεις.



[I]Για αντρική φωνή. [/I]
[I]Ένα τραγούδι όπως πάντα αφιερωμένο στην πρώτη και τελευταία αγάπη...
Εύχομαι, να είναι πάντα η ίδια γιατί μόνο τότε μπορεί να είναι αληθινή.
Ελάτε, εμείς, οι ποιητές του έρωτα, να δώσουμε το παράδειγμα.
Γράψτε, τα τραγούδια της βροχής... για την μια... ή τον έναν για εμας τις γυναίκες.[/I]

και να παίξω λίγο ακόμα με το "κουταλάκι..." (βλ.matrix):

[I]Δικός σου στην ανατολή πετώ σαν το τραγούδι
να διασχίσω διαδρομές που άνοιγες εσύ
δεν κλείνει τ’ όνειρο η ζωή αν κλαίει το λουλούδι
καθώς δακρύζει η αγάπη μας στο πρώτο μας φιλί.[/I]

Όποιος ζαλίστηκε ας κατέβει. Αστειάκι.








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
10-10-2007 @ 16:02
WWW.MUSICWAVE.GR/MUSICMONEMVASITI
WWW.MUSICWAVE.GR/MONEMVASITI
iptamenos_gatos
10-10-2007 @ 16:20
θαλασσινοτατο ποιημα μπραβο σου θεοδωρα
Helene52
10-10-2007 @ 16:31
Ένα τραγούδι όπως πάντα αφιερωμένο στην πρώτη και τελευταία αγάπη...
Εύχομαι, να είναι πάντα η ίδια γιατί μόνο τότε μπορεί να είναι αληθινή.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ivikos
10-10-2007 @ 18:21
Ένα τραγούδι όπως πάντα αφιερωμένο στην πρώτη και τελευταία αγάπη...
Εύχομαι, να είναι πάντα η ίδια γιατί μόνο τότε μπορεί να είναι αληθινή

Θεοδώρα υπέροχο ::up.:: ::up.:: ::up.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
11-10-2007 @ 00:07
Ελάτε, εμείς, οι ποιητές του έρωτα, να δώσουμε το παράδειγμα.
Γράψτε, τα τραγούδια της βροχής... για την μια...
::love.:: ::up.:: ::love.::
foteinos
11-10-2007 @ 00:36
όλα γεννιούνται στο μηδέν του έρωτα την ώρα
όλα πεθαίνουν στο λεπτό που φάνηκες εσύ. ...τόσο ωραίο
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
11-10-2007 @ 02:40
Σας απολαυσα και τους δυο !!!!!! Καλημερα Κυρια μου !!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο