| |
Λιώνει στο στόμα σου αργά γλυκιά η σοκολάτα
Πως τη ζηλεύω
.
Την τελευταία σου μπουκιά γυρνάς και μου τη δίνεις
Και αυτά που γράφω τώρα εγώ εσύ να μου τα κρίνεις
Μα πρέπει πια να σταματήσω να πηγαίνω
Εκεί που εσύ φυσάς και αργοπεθαίνω
Καλλίτερα να φύγω σαν του άνεμου την πνοή
Και να μην ξέρω τη μου κρύβει το πρωί
Παρά να κάθομαι σε τούτο το γυαλί να περιμένω..
Την είδα στο περίπτερο στα κόκκινα ντυμένη
Αμέσως την Λαχτάρισα μα ήτανε πιασμένη
Την κράταγες στο χέρι σου κανένας μην στη πάρει
Σχήμα καρδιάς μια δαγκωνιά την έκανες να πάρει..
Πρέπει να φύγω το λοιπόν αντίο να σου γράψω
Μέσα στον ήχο τον κωφόν στα αστέρια να πετάξω
Κακία να μη μου κρατάς δεν είμαι εγώ για τέτοια
Χίλια φιλιά κάθε λεπτό σου στέλνω τις πένας μερεμέτια
Λιώνει στο στόμα σου αργά γλυκιά η σοκολάτα
Καλλίτερα να ση σου πω το πόσο μου αρέσει
Γιατί θα γίνει ένα φιλί και θα΄ ρθει να σε κλέψει
Καλά να κάνω θα μου πεις και δεν σε περιμένω
Στο στόμα βάζω την μπουκιά γλυκά να σε προσμένω
Είναι σταχτιά, είναι γλυκιά
τι χάρη σου έχει πάρει
Να κάνης όνειρα πολλά και να ναι και φευγάτα
Να σε δαγκώνω στα όνειρα
γλυκιά σαν σοκολάτα
Αντίο τώρα θα σου πω, και μη μου το μαλώσεις
Και σαν να ήμουνα γλυκό εμένα μη δαγκώσεις
Γεια σου άγγελο ματα μου καλά ταξίδια να΄χεις
Και μην ξεχάσεις το γλυκό στη κόρη να μοιράσεις
Δοστης φιλί στο μάγουλο και πες στο στέλνει άλλος
Αυτός που δώδεκα ποθεί πολλά να έχει εγγόνια
Μα η σοκολάτα ειν΄ σκληρή δεν λιώνει λεν στα χιόνια
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
