| |
[B]Απ’την κούνια νανούρισμα είχα φτώχεια και πόνο
Δε με ρώτησαν κι όμως με πετάξαν στο δρόμο
Στα βαθιά τα νερά τους μου είπαν να κολυμπήσω
Κι αν πνιγόμουν τι έγινε είχε κι άλλους πιο πίσω
Κι αν με μπόρες μεγάλωσα με φουρτούνες πηγαίνω
Τον καημό και του δίπλα μου νίωθω,καταλαβαίνω
Κι αν το σπίτι του καίγεται,θα καεί κι η καρδιά μου
Στη ζωή που ήρθα μόνος μου μα δεν είναι δικιά μου
Στις αρχές που μου έδωσαν όλα δεν μου τα είπαν
Άλλα είχα ευαγγέλιο που ποτέ δεν το βρήκα
Μου μιλήσαν για άνθρωπο που τον άλλο πονάει
Μα εγώ είδα άνθρωπο που το χρήμα μετράει
Μου μιλήσαν για έρωτες για ανθρώπου συμπόνια
Μα εγώ βρήκα δαίμονες που τους τρέφει η διχόνοια
Μου μιλήσαν για πρόγονους εποχές κι άλλα χρόνια
Που για χάρη μας άφησαν τα κορμιά τους στα χιόνια
Που είναι αλήθεια οι Έλληνες οι εθνικοί ευεργέτες
Εγώ βρήκα δουλέμπορους που μας κόβουνε φέτες
Τη ζωή που μου χάρισαν ευχαρίστως πουλάω
Φτάνει να συμφωνήσουμε και να έχω να φάω[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
