| |
[B]Μελαγχολία[/B]
'Αδειο σπίτι μελαγχολικό, σκιές παντού, καθούλου φωτεινό.
Άδειοι τοίχοι, χωρίς να υπάρχει κάτι κρεμασμένο.
Ένα πιάνο παλιό, ξεχασμένο που πάνω του παίζει ένα χέρι τα αχνισμένα πλήκτρα.
Το χέρι αυτό δε το ξέρω, μα το βλέπω συνέχεια και το φοβάμαι.
Το δωμάτιο αδειανό, όλα άδεια, όπως και η ζωή μου.
Μόνη θυμάμαι μεγάλωσα σε αυτό το σπίτι, ερήμωσε όμως πολύ νωρίς.
Μα γιατί να ερημώσει; γιατί; Σκέφτομαι, θυμάμαι...
Εικόνες,εικόνες,εικόνες... αναμνήσεις. Ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις.
Κάποτε γέμιζε η καρδιά σου σαν άκουγες τα χαμόγελα και τις χαρές εκεί μέσα.
Τώρα τίποτα. Επικρατεί μια σιωπή που τρελαίνει και τον πιο μοναχικό άνθρωπο.
Ένα βάζο στην άκρη του τραπεζιού κρατάει με ζήλο δυο ξερά φύλλα που απέμειναν απο ένα παλιό ξεραμένο λουλούδι.
Ήταν το λουλούδι της λοισμονιάς... έτσι το λεγε η μαμά μου.
Και τώρα γιατι λουλούδι με άφησες μόνη; γιατί να περιμένω κάτι που δεν θα έρθει ποτέ;
γιατί να μην είναι όλα ένα φριχτό όνειρο;
Μόνη όπως πάντα, περιμένω μήπως και ακούσω ξανά βήματα στην γρια σκάλα μας.
Μόνη όπως πάντα περιμένω με αγωνία ένα μικρό θόρυβο,
κοιτώντας τους δείχτες του ρολογιού δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο.
Εκεί καθηλωμένη για πολλές στιγμές, για πολλά λεπτά,
για άπειρα δευτερόλεπτα... περιμένω...
Τίποτα δε θυμίζει όπως παλιά, τίποτα δε με κρατάει εκεί μέσα.
Μόνο τα σκονισμένα έπιπλα μου κάνουν συντροφιά και η λάμπα έξω στο δρόμο να φωτίζει.
Σε λίγο αρχίζει να ψιχαλίζει...
η ώρα είναι περασμένες μια... ένα δάκρυ κυλά στο μάγουλο μου
λέγοντας μου καληνύχτα... πέφτει...και απλώνεται η νύχτα παντού...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
