| |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Y.Γ. μπορο...ύμε ακόμα να δείχνουμε την αγάπη μας....η οποία υπάρχει και θα υπάρχει...Ήθελα εδώ και πάρα πολύ καιρό να στείλω αυτούς τους στίχους αλλά δεν είχα το δικαίωμα να το κάνω χωρίς τη συγκατάθεσή του...Εχθές. λοιπόν, ήταν μια από τις φορές που σας είπα πιο πάνω και του το είπα....Επειδή ήξερε ότι θα με ευχαριστήσει αυτό που θα κάνω μου έδωσε και το ΟΚ...γι αυτό και το στέλνω....Είναι μια περίεργη «ιστορία» της ζωής μου και ακόμα πιο περίεργο που δεν μπορούμε να ξανά είμαστε μαζί....αλλά μερικές φορές....υπάρχουν πράγματα που κανείς μας δ ε ν μπορεί ούτε και θα μπορέσει να εξηγήσει και να απαντήσει...Δημήτρη...αυτό για σένα....Ότι και να πω θα είναι λίγο....και το ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά....Millie.... | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Υ.Γ.1. Να λοπόν και μια φορά που έχω κι εγώ "τις μαύρες μου"...Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Millie... δε χρειάζεται κανείς να διαβάσει το αριστερά, νομίζω -περαν των φρονιμάτων- οτι αρκούν τα δεξιά δικά σου σχόλια. Οι "μαύρες" θυμίζουν ατέρμονες θλίψες, που όμως -μα την πίστη μου- είναι τόσο απαραίτητες οι ρουφιανες. εν ολίγοις, "γλέντα" τες και αυτές, όσο μπορείς... (στις "μαυρες" μου επίσης) Φιλί Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | agapimeni mou fili min skeutese arnitika... alla mou eleges emena prin liges meres.. to ksereis pos se kathe kakia skepsi i asximi mporoume na vroume to antidoto.. k exeis pisteuw skepseis pou tha se kanoun na ksexniese.. kali mou fili egw simera ematha to pio disaresto neo tis zwis mou mexri simera..kiomos den me exei parei apokatw kai den tha to afisw na me parei.. euxomai na eisai kalitera.. (eikona) | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Φίλε Yanni
μερικές φορές...πιστεύω όλοι μας...αντιμετωπίζουμε κάποιες καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούμε...να ελέγξουμε...για μένα η συγκεκριμένη...είναι μια από αυτές....Είναι από τα λίγα πράγματα που με κάνει...κάπως!!! Παρ όλα αυτά μετά από τόσα χρόνια...το καλό της υπόθεσης είναι πως όταν το σκέφτομαι...πλέον δ ε ν μου φέρνει θλίψη...φυσικά δεν μου φέρνει και χαρά...γιατί θα ήθελα να ήταν αλλιώς τα πράγματα και δεν το κρύβω....όμως μου φέρνει...γαλήνη...Δεν ξέρω πως συνδυάζονται όλα αυτά τα συναισθήματα...αλλά έγινε...έτσι απλά...λίγο ο καιρός...λίγο κάποιες κουβέντες...λίγο κι εγώ που είμαι «κάπως» γενικά από τη φύση μου...πάντως έγινε και αυτό με χαροποιεί....Σίγουρα ξέρω να τις «γλεντάω» και αυτές τις στιγμές....απλά για κάποιες ώρες υπάρχει ένα...μούδιασμα...το οποίο είναι και αναπόφευκτο...& μετά έρχεται η ηρεμία....όπου να ναι λοιπόν θα είναι όλα...σχεδόν...ΟΚ...άλλωστε είναι τόσος πολύς ο καιρός που έχω μάθει να ζω με αυτό πλέον....Σ ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον...Φιλιά...Millie...(Υ.Γ. Ελπίζω πάντως να αντιμετωπίζεις τις δικές σου «μαύρες» όπως συμβούλεψες κι εμένα...όχι άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε!!! ; ) | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Φίλη Eikona
ότι σου έλεγα τις προηγούμενες μέρες ισχύει ακόμα και τώρα...δεν έχει αλλάξει κάτι. Δεν είμαι δυστυχισμένη...αντιθέτως μάλιστα....είμαι καλά...απλά η ψυχολογία μου είναι λίγο περίεργη...αλλά είναι και κάτι το σύνηθες πλέον το οποίο ακόμα κι αυτό έχω καταφέρει να το....αγαπήσω...Δεν νομίζω ότι μπορούσα να κάνω διαφορετικά....διότι σε οποιαδήποτε αντίθετη περίπτωσή του θα με κατέστρεφε εντελώς....ψάχνοντας λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια λύσεις....και μετά από στιγμές δύσκολες...το μόνο που συνειδητοποίησα ότι με ηρεμεί είναι απλά να αγαπάω τη κάθε στιγμή...είτε είναι ευχάριστη...είτε δυσάρεστη....και είναι το μόνο που μου φέρνει γαλήνη πραγματικά....Απλά κάποιες φορές «ψιλομπερδευόμαστε» για λίγο...και έχουμε τις «μαύρες» μας που είπα....σίγουρα όμως μετά από αυτό θα ξαναβγεί ο ήλιος και θα φωτίσει τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού μας....οπότε θα βρούμε και το δρόμο μας ξανά....Millie (Υ.Γ. α) Σου έχω στείλει mail δεν ξέρω αν το έλαβες ??? β) Εύχομαι να είσαι κι εσύ καλά και ότι και να είναι αυτό το δυσάρεστο νέο να μη το αφήσεις να σου φέρει σκοτάδι....γιατί εδώ και καιρό εσύ έχεις καταφέρει μετά από πολύ κόπο να...ξαναβγεί ο ήλιος....μην αφήσεις τίποτα να στο χαλάσει....Φιλιά....) | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Millie .... Οι μαύρες είναι μαύρες :) Θέλει κανείς γερή βούρτσα και πολλά στώματα μπογιάς απο πάνω. Οχι, δε λέω άλλα και άλλα κάνω, σίγουρα όμως το ανάθεματισμένο κεφάλι μας, για να μην επεκταθώ σε ψυχές και τα παρελκόμενα, μας προδίδει μερικές φορές. Ευτυχώς, όπως πρόλαβες και είπες, όλα είναι θέμα χρόνου. Μα κι αν ποτέ δεν καταφέρουμε να "ευνουχίσουμε" τη σκέψη που μας ταλαιπωρεί στο χρόνο, θα το πάρουμε μαζί μας πολύ μετά. (για να μην πω: "ή και σύντομα" και φανώ μακάβριος). Εν πάση περιπτώσει αυτή είναι η μοίρα της προσωπικής μας μνήμης, να πεθάνει αργά η γρήγορα. Η "ατυχία" μερικών όπως εμείς καλή ώρα, είναι οτι τις μνήμες μας τις γράφουμε ...και ως γνωστόν, scripta manent... Όλα τα άλλα, πετούν και πεθαίνουν :) Σε φιλώ. Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Σωστά....πολύ σωστά...scripta manent
.verba volant
Είπες μια φράση η οποία είναι τόσο μικρή αλλά κρύβει μεγάλη αλήθεια και για μένα στάθηκε πολύ μεγάλος παράγοντας, η συγκεκριμένη, για να ξεκινήσω πολλά....Πρώτα απ όλα να γράφω σ ένα χαρτί τις σκέψεις μου και μετά από χρόνια και...στίχους....Ξέρεις όμως κάτι ??? Το να γράφω, γενικά, το κάνω εδώ και 12 χρόνια.....και θα το κάνω πάντα γιατί σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχθεί ΦΟΒΕΡΟ αντίδοτο σε διάφορες «αρρωστημένες» ψυχολογίες....Στην αρχή το έκανα για να ξεδίνω κάπου όταν είχα νεύρα....με το καιρό κατάλαβα ότι το έκανα γιατί ήταν ένα είδος «εξομολογήσεων» που δεν ήθελα να τις πω σε κάποιον άλλον οι οποίες μπορεί και να τον/ την αφορούσαν και πριν λίγο καιρό κατάλαβα ότι το κάνω γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΝΩ !!! Είναι πολύ περίεργο να γυρνάς πίσω μ αυτό το μαγευτικό τρόπο και να βλέπεις πως σκεφτόσουν κάποτε και πώς τώρα...τα συναισθήματά σου, τις αποφάσεις σου, τις κινήσεις σου, τις εικόνες που έρχονται στο μυαλό σου σαν μια ταινία μικρού μήκους....ακόμα και την έκφραση σου...και πάρα πολλά άλλα....και το πιο όμορφο είναι πως συνειδητοποιείς ότι τελικά ΠΟΤΕ δεν ξεχνάς τίποτα...απλά....τα κρύβεις...κάπου...στα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού σου και....χρειάζεται να ανάψει ένας διακόπτης που θα σε βοηθήσει να τα ξαναδείς....το γράψιμο, λοιπόν, είναι για μένα αυτός ο διακόπτης....Η ψυχολογία μας και το υποσυνείδητό μας και οτιδήποτε του είδους είναι πολύ περίεργη φάση....εγώ προσωπικά δεν προσπαθώ να «ευνουχίσω» τις σκέψεις μου γιατί πολύ απλά μέσα στο δικό μου κεφάλι είναι και εν τέλει εγώ τις δημιουργώ....γιατί λοιπόν να με «πονέσω» μόνη μου...άλλωστε, όπως προανέφερα ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ??? ΑΠΛΑ... ψάχνω τρόπους να τις παραπλανήσω και να με χάνουν κάπου στα «σκοτεινά» μονοπάτια του μυαλού, όπως επίσης προανέφερα....Μη ξεχνάς όμως....ότι και να κάνουμε θα είναι εκεί....και σίγουρα θα τις πάρουμε μαζί μας....ότι και να γίνει....ας τις παραπλανούμε λοιπόν και ας τις αγαπάμε κι αυτές όπως και τις χαρούμενες...ίσως έτσι «μας φοβηθούν» εκείνες πιο πολύ και δεν μας πλησιάζουν από μόνες τους....Φιλιά....Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Υ.Γ. ...και γενικά προτιμώ το χειρόγραφο γιατί είναι πιο όμορφο σαν εικόνα και πιο «αισθαντικό». Εδώ βέβαια και πάλι κατεβατά στέλνω αλλά τι να κάνουμε ??? ....Ίσως τελικά να ισχύει αυτό που λένε.... «είναι και τι σου βγάζει ο άλλος!!!». Κι εδώ δόξα το Θεό....πολλοί βγάζουν πολλά...Φιλιά....Millie | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
