Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Tαξίδι νοερό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130782 Τραγούδια, 269460 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Tαξίδι νοερό
 Καλημέρα μας...
 
Ξύπνησα κι απόψε από συνήθεια
Έφτιαξα καφέ βαρύ πικρό
Πήρα το τσιγάρο μες στα χείλια
Κι άρχισα ταξίδι νοερό...

Ήμουν μακριά απ' αυτήν την πόλη
Μέσα σ' ένα δάσος μαγικό
Μοιάζανε οι φυλλωσιές σαν θόλοι
Και πιο κει κελάρυζε νερό...

Κάθισα σ' έναν κορμό πλατάνου
Κι έτσι σε περίμενα να 'ρθείς
Όλα τα στοιχειά ήταν δικά μου
Μέσα στη σιωπή της προσμονής...

Κι όπως φτερουγίζαν τ' αγριοπούλια
- Ήτανε Φθινόπωρο θαρρώ -
Φάνηκε δειλά - δειλά η Πούλια
Μέσα σ' έναν ξάστερο ουρανό...

Κι ήρθες.. πιο απλός κι από τα δέντρα
Χάλκινη ντυμένος φορεσιά
Κι άνοιξε στα δύο μία πέτρα
Που μου πλάκωνε τα σωθικά...

Πέφτανε πολύχρωμα τα φύλλα
Μέσα στην κοινή μας αγκαλιά
Κι έτριζαν από χαρά τα ξύλα
Και πνιγόμαστε μες στα φιλιά...

Κι όρκο δώσαμε.. με δίχως λόγια
Τούτη η αγάπη πως θα ζει
Ως να σταματήσουν τα ρολόγια
Μέσα στην ζωή μας την πεζή...

Φτάσαμε λοιπόν να τσακωθούμε
Πρώτος ποιός θα φύγει θαρρετά
Κι είπαμε.. ως και στη γη θα μπούμε
Σ' ένα σώμα.. σε μιαν αγκαλιά...



24-10-2007






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
CHЯISTOS P
28-10-2007 @ 04:08
Γνώριμο τοπίο και γαλήνη
δίπλα στης κοιλάδας τα νερά
πλάτανοι σαθροί με φινιστρίνι
κρύβαν των φιλιών μας τη χαρά !

χτύπησε ο έρωτας στο κέντρο
παίξαμε κρυφτούλι σαν παιδιά
ρίζωσε η αγάπη μας σαν δένδρο
κι έγραψα στη φλούδα μια καρδιά..

καλημέρα Μαράκι !
primavera
28-10-2007 @ 04:37
όμορφο όπως πάντα ::smile.::
agrampeli
28-10-2007 @ 05:13
Φτάσαμε λοιπόν να τσακωθούμε
Πρώτος ποιός θα φύγει θαρρετά
Κι είπαμε.. ως και στη γη θα μπούμε
Σ' ένα σώμα.. σε μιαν αγκαλιά...

Υπέροχο όπως πάντα ::yes.:: ::up.::
deti
28-10-2007 @ 07:26
"Κάθισα σ' έναν κορμό πλατάνου
Κι έτσι σε περίμενα να 'ρθείς
Όλα τα στοιχειά ήταν δικά μου
Μέσα στη σιωπή της προσμονής..."

Τι όμορφη εικόνα και τι ωραία ιστορία!! ::wink.:: ::smile.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο