Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν είσαι πια παιδί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130755 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν είσαι πια παιδί
 η πανσέληνος ευθύνεται για τις ομοιοκαταληξίες… σ’ ένα φίλο απ’ τα παλιά
 
Ψιχάλισε χρυσή βροχή και συ εκτρέπεις
–με μάτια που αστράφτουν σκοτεινιά–
το φως, που 'χεις στοιβάξει στις αποσκευές σου
και δρέπεις
κατασκευάσματα ραδιενεργά
Παρασυρμένος απ’ τα όνειρα
αυτού που θα ‘θελες να ζεις
Διαπρέπεις

Στέκεις ανήμπορος μπρος στις θωπείες
τα λικνίσματα της τύχης
δε σ’ αφορούν τα λογικά, δεν τα αντέχεις
μόνο να έχεις
ένα κορμί που όλοι ποθούν
Όπου της νύχτας τα παράλογα σ’ ωθούν
εκεί προστρέχεις
μα να σε θρέψουν δε μπορούν
κι απέχεις

Σκοτάδι τρώει, σκοτάδι πίνει
η ανάγκη σου
Και μες τη μέθη η λαγνεία σου
φουντώνει
Άρπαγας είναι η επιβεβαίωση
και δε λυτρώνει
αντεπιτίθεται για ένα γύρο ακόμα
κι ύστερα σκόνη

Τ’ ακατανόητα σημάδια που φοβάσαι
είναι πουλιά που μεταφέρουνε μηνύματα
Θυμάσαι;
Ήταν αυγή στα πρώτα μας σκιρτήματα
Αχ μη λυπάσαι
Χαμένοι είμαστε έτσι κι αλλιώς
Χρόνια θαμμένοι σε ήχους πλάγιους
κι αινίγματα

----------------
Κι όπως λέει έτερος ποιητής:
…τον είδανε να φεύγει ξημερώματα
και του ‘φτανε το χιόνι ως τα γόνατα
αλλά δεν ξέρουν οι διαβάτες
τι χιόνι σήκωνε στις πλάτες*


[I]*Μιχάλης Γκανάς, παλιό χιόνι[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 28
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τι ρυθμός
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Vox
28-10-2007 @ 17:22
::up.:: ::up.::
to vrisko yperoxo
foteinos
28-10-2007 @ 17:25
υπέροχο ... είδες η πανσέληνος?
"Ah, the moon's too bright
The chain's too tight
The beast won't go to sleep
I've been running through
these promises to you
That I made and I could not keep
Ah but a man never got a woman back
Not by begging on his knees
Or I'd crawl to you baby
And I'd fall at your feet
And I'd howl at your beauty
Like a dog in heat
And I'd claw at your heart
And I'd tear at your sheet
I'd say please, please
I'm your man" ΚΟΕΝ
zentikes
28-10-2007 @ 17:27
γιατι καθε φορα θελω να πω οτι ειναι το καλυτερο σου;;;;
::kiss.:: ::love.:: ::blush.::
silmariel
28-10-2007 @ 17:52
Χαμένοι είμαστε έτσι κι αλλιώς

κάπως έτσι..μα ο χαμένος τα παίρνει όλα,ε;
http://www.youtube.com/watch?v=CvyWXgnswSc
ivikos
28-10-2007 @ 17:56
όμορφο

αλλά σε συνήθισα χωρίς ...πανσέληνο
κι έτσι σε απολαμβάνω

::up.:: ::up.::
Denis
28-10-2007 @ 18:48
Τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου στην Πανσέληνο! ::rol.::
CHЯISTOS P
28-10-2007 @ 18:59
Υπέροχο Στέλλα ! Η αξία σου αναμβισβήτητη .. και το χαίρομαι ιδιαίτερα !
Βασίλης Ιωαννίδης
29-10-2007 @ 01:31
παλαμακια Στέλλα μου
δεν εισαι εδω ,θα σου δινα
ενα φιλακι για τις σκεψεις
σου αυτες

πολυ προσεγμενο,ξεχωριζει... ::yes.::
ψιτ-ψιτ
29-10-2007 @ 02:16
::theos.:: ::up.:: ::naugh.::
iptamenos_gatos
29-10-2007 @ 04:30
ειναι καλο μαρεσει
Nocturna_
29-10-2007 @ 04:53
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα φεγγάρια αλλιώς θα κατηγορούσαμε τους ήλιους..
Και μέσα στην τόση φωτεινότητα τι να κρύψεις και πού να κρυφτείς!
Χαχαχαχα
Μπονζούρ μον αμούρ!
balistreri
29-10-2007 @ 05:37
...πως δεν είμαι; τώρα είμαι περισσότερο...
justawoman
29-10-2007 @ 05:54
Νόκτι τι έγινε; Είδες ομοιοκατα(π)ληξία κι έσκασες μύτη; Εμένα κι οι ήλιοι μου μαύροι είναι, δε θυμάσαι;
Bali, είναι και κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρες... εκεί ανήκεις;
Βασίλη... το φαντάστηκα ότι θα σου άρεσε αυτό ::kiss.::
Σούπερ Γκούφη;;; πολύ καλό και το δικό σου δείγμα γραφής, το ψευδώνυμο σου όμως... θα προτιμούσα το "ήρωας με πυτζάμες"
Φωτεινέ, ο Κοέν τέλειος... όπως κι εγώ άλλωστε ::wink.::
zen, θα έρθουν και τα χειρότερα μην ανησυχείς

Α, και μη χαίρεστε... η Πανσέληνος ήταν πολύ δημιουργική, έπεται συνέχεια ::devil.::

φιλιά σε όλους
Helene52
29-10-2007 @ 05:59
::yes.:: ::up.::
Adler
29-10-2007 @ 06:22
Αν το πας για πάρα έξω, αποδεσμευόμενη από αυτό που ακριβώς υπονοείς, θα επρότεινα να αλλάξεις τον καταληκτικό σου στίχο σε:
Χρόνια θαμμένοι μες στης ώρας τα ατοπήματα
Ή, ό,τι άλλο τυχόν θα έβρισκες. Μια και το "φόρα" (αδόκιμος, ο ατυχής πληθ. του forum, μια και η λατινική λέξις είναι άκλιτος ) παραπέμπει κυρίως σε διαδικτυακές συζητήσεις και συνομιλίες, και ειδικεύει πολύ ένα τόσο καλό ποίημα που και η ρίμα και το μέτρο του είναι πολύ προσεγμένα.
Αγνή
29-10-2007 @ 06:26
Κάποιες φορές που σε διαβάζω
μου φαίνεται πως πρώτα έγραψες τους
στίχους και μετά ήλθε το ...κίνητρο....
Πάντα φιλικά.
TAS
29-10-2007 @ 07:04
Ήθελα να σου σχολιάσω Στέλλα μου…
Αλλά κάτι με κρατάει…γμτ…δεν ξέρω…
Σαν ένα παγωμένο χέρι μη …ζώντος, πίσω μου…
Διάβολε!....
Το απογευματάκι, καλύτερα…
Μπρρρρ…γμτ….
..................................................................
::hug.:: ::love.:: ::kiss.::
MASTER
29-10-2007 @ 07:28
εφ' όσον οι ομοιοκαταληξίες δεν επηρεάζουν το νόημα όλα καλά και μακάρι να έχει πανσέλληνο πιο συχνά ::smile.::
justawoman
29-10-2007 @ 07:37
Adler, κι εμένα δε με ικανοποιεί το φόρα, γι' αυτό το έβαλα σε εισαγωγικά... άλλωστε, έχεις δίκιο, από την απόσταση που χρειάζεται να δει κανείς μια γενίκευση δεν θα το χάλαγε... θα τη σκεφτώ την πρότασή σου
Αγνή, τα κίνητρα πάντα προυπάρχουν... ακόμα κι ακούσια επιδρούν στη σκέψη μας... Ίσως η προσπάθεια που κάνω να ελέγχω τον αυθορμητισμό της έκφρασής μου σου δίνει τέτοια εντύπωση
Τάσο μου, για τι παγωμένο χέρι μιλάς? Το ποίημα γράφτηκε για έναν παλιό μου φίλο, ελπίζοντας ότι μπορεί ν' αναγνωστεί όχι σαν προσωπογραφία, αλλά σαν δυνητική κατάσταση απ' την οποία ο καθένας θα μπορούσε να περάσει

αυτά και σας ευχαριστώ
AceOfSpades
29-10-2007 @ 08:27
http://www.esnips.com/doc/1dcccff7-4f6f-4e71-a347-20d4753dd0ad/Διαμαντένια-Προβλήτα
ειρήνη
29-10-2007 @ 08:33
χαμένοι είμαστε έτσι κι αλλιώς..

μαζί σου ::smile.::
annaΤi
29-10-2007 @ 08:59
....... ::kiss.::
AleXandros K.
29-10-2007 @ 11:20
Σκοτάδι τρώει, σκοτάδι πίνει
η ανάγκη σου
Και μες τη μέθη η λαγνεία σου
φουντώνει

Στέλλα μου άρεσε πάρα πολύ....μπράβο
Θα γινότανε και ωραίο ροκάκι (κάτι σε τρύπες μου έβγαλε) ::wink.::
giannisanas
29-10-2007 @ 11:43
ωραίο just κι επ' ευκαιρείας καλώς σε βρίσκω. Πολλή λαγνεία, όντως πολύ χίόνι στις πλάτες...
TAS
29-10-2007 @ 16:09
δρέπεις
κατασκευάσματα ραδιενεργά
Διαπρέπεις


Και μες τη μέθη η λαγνεία σου
φουντώνει
Άρπαγας είναι η επιβεβαίωση
και δε λυτρώνει

Και όλη η τελευταία στροφή….και ….
Καληνύχτα….γμτ μου...
::love.::

και για το κίνητρό σου : ::hug.:: + ::kiss.::
mikrimagissoula
29-10-2007 @ 19:25
Σ΄απολαμβάνω απλώς...και σεληνιασμένη και μη!!!
και λέξεις για σχόλιο δεν έχω...
έχω όμως πολλές πολλές ::hug.:: να σου στείλω...
Adler
30-10-2007 @ 01:10
Μάλιστα! Επικροτώ πλήρως!
Αυτός είναι πλέον καταληκτικός στίχος, ανάλογος της όλης δημιουργίας. Χαίρω που η αρχική μου παρατήρηση σε παρότρυνε να του αφαιρέσεις αυτό το της διαδήλωσης χρώμα "φόρα και συνθήματα" και να του δώσεις ετούτο το υπαινικτικό που ήδη αιωρείται και στις υπόλοιπες στροφές. Και ναι, ταιριάζει, μην αμφιβάλλεις λεπτό. Τώρα είναι άψογο και κάτι ακόμα: και αυτό -ακόμα ένα- μπαίνει άνετα στο ...βιβλίο!

::up.::
Maria Olsen
19-12-2007 @ 06:29
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο