| |
| | Κράτορες |  | | | 1996 | | |
Σε λιμνασμένα νερά, σε αβύσσους χαμένων ονείρων
Ανθρώπινα κουφάρια κολυμπούνε ως την στιγμή όπου τον Χάροντα θα δουν
Θα σμίξουν με τα’ άλλα υπολείμματα ανθρώπινων ανδρείκελων που ζούσαν
Σ’ άλλους κόσμους και χρόνους παλιότερους σε ζωές καταραμένες από θεούς αλλοτινών καιρών
Σαν μέσα από λήθαργο ξυπνώντας σηκώνουν το κεφάλι και οδύρονται
Για την κατάντια, μιας μοίρα που οι ίδιοι κάποτε όρισαν
Ιεράρχες σκεπασμένοι με αίματα σάρκες και κόκαλα απίστων αιρετικών
Πατριάρχες, πατέρες που όρισαν την τύχη, την πορεία της ζήσης.
Μελλοθάνατοι κάτω τους σέρνονται, παραισθήσεις προϊόντα μιας ζάλης
Που αιώνες ως τώρα εκράτησε και το μέλλον γνωστό παραμένει
Ίσως κάποτε κάποιοι αρνήθηκαν υποταγή, κι έλεος να ζητήσουν
Οι περισσότεροι, ναι, ξαναβρέθηκαν με χωρισμένο το κεφάλι απ’ το σώμα
Ίσως κάποτε ξαναζήσουν οι ήρωες και ξανά να βρεθούν σ’ ένα σώμα
Μια ψυχή μια κραυγή μια ολότητα, χέρι ξίφος, σε δικαίου αγώνα
Κι όλοι αυτοί, που τα πάντα καθόριζαν να ξαναβάψουν το χώμα θα θέλουν
Με το αίμα αυτών που αναζήτησαν την αλήθεια και του κόσμου το χρώμα
Η γνώση, φώς απο το άπειρο, να διαφωτίσει ξαναρχεται,
πολεμόντας, σκοτάδι από αφέντη ανάπηρο, που φοβόταν να αγγίξει το τέλος
Καταραμένοι μεσαίωνες που λυσσασμένα κρατούν μέχρι τώρα
Υποτάσσουν την ανθρώπινη βούληση από εγωισμούς με άλλα ονόματα
Δυναστείες κρατόρων που πίστεψαν σε μύθους που αυτοί δημιούργησαν
Προσπαθώντας τα μάτια να κλείσουνε με στάχτη από ψέματα κι αξίες αμφίβολες
Οι ιππότες χαθήκαν ξεχάστηκαν μα οι δράκοι αυτοί παραμένουν
Ντυμένοι με ρούχα και μάσκες ανθρώπινες τριγυρνούν ανάμεσα στα τόσα μας θύματα
Στα θύματα που από εμάς φτιαχτήκαν που όμως ποτέ δεν κοιτάμε
Γιατ’ ίσως κοιτάζοντας μέσα τους, μέσα μας, ισως την αποκρουστική ματιά μας να δούμε
Κι εκείνοι, ανενόχλητοι μένοντας, ουρλιάζουν στις κρύες σκοτεινές χωρίς άστρα νυχτιές
Του χειμώνα που επικρατεί στις φοβισμένες ψυχές τόσων αιώνων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Gardenguard - www.musicwave.gr/HVMAVERICK | | | |
|
ΧΡΟΝΟΣ
29-10-2007 @ 12:04 | Η γνώση, φώς απο το άπειρο, να διαφωτίσει ξαναρχεται,
πολεμόντας, σκοτάδι από αφέντη ανάπηρο, που φοβόταν να αγγίξει το τέλος
::yes.:: ::hug.:: | | h v maverick
29-10-2007 @ 14:20 | Δεν ξέρω καν αν πια οι ιππότες είναι ιππότες και οι δράκοι, δράκοι. Οι κράτορες κάθε μορφής πάντως παραμένουν.
Ετσι κι αλλιώς είναι όλο απόλυτα μεταφορικό. Οταν το έγραφα (πριν14 χρόνια), αλλες ήταν οι σκέψεις σε σχέση με αργότερα όπου κάθε φορά διαβάζοντάς το βγάζει αλλες σκέψεις και έννοιες. | | h v maverick
29-10-2007 @ 14:40 | Κατάλαβα τι εννοούσες σοφέ μου φίλε και σ' αυτό συμφώνησα.
Κάποτε ήταν απλά (στους μύθους τουλάχιστον) πολεμιστές δικαίου. Εκτοτε, η άποψη, εξελίσεται μάλλον συνέχεια. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
