Η ζωή μου είναι μια μπάλα που όλο τρέχει
κάποιοι βρέθηκαν στο δρόμο και την κλώτσησαν
οι πληγές μου πόσο μάτωσαν, δε ρώτησαν
κι η ψυχή μου, αν τους βαστά κι αν τους αντέχει
περιθώρια δεν υπάρχουν για μπαλώματα
πήρα προίκα απ’ την πίκρα τα διπλώματα
κι όλο τρέχω και γυρνώ στις κατηφόρες
ένα μέρος να πλαγιάσω ψάχνω ώρες
φαίνεται πως ξέχασες τ’ αγέρι στα μαλλιά
τις Κυριακές που άλειφε τα χείλη η δροσιά
ο ήλιος μοσχοβόλαγε τ’ αγέννητα φιλιά σου
και στων ματιών τις άκρες κυλούσε η πεθυμιά
φαίνεται πως χάθηκα για πάντα απ’ τη θωριά σου
τα χέρια μου ζωγράφισαν ρόδινα τα φτερά σου
απ’ όπου κι αν περάσαμε, τα χνάρια μας ζεστά
τη χαραυγή που σ’ έντυσα λευκόχρυσα φιλιά
η ζωή μου είναι μια μπάλα που όλο τρέχει
κάποιοι βρέθηκαν στο δρόμο και την άρπαξαν
τα όνειρά μου πόσο ράγισαν, δεν άργησαν
κι η ψυχή μου ένα χαλί στα καθωσπρέπει.
η ζωή μου είναι μια μπάλα που όλο τρέχει
κάποιοι βρέθηκαν στο δρόμο και την άρπαξαν
τα όνειρά μου πόσο ράγισαν, δεν άργησαν
κι η ψυχή μου ένα χαλί στα καθωσπρέπει
Την Καλημέρα μου... ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
